Risikoprämien an Devisenmärkten: Ökonometrische Analyse moderner Wechselkurstheorien

برای اقتصاددان، طبیعی است که توسعه نرخ ارز و سایر داده‌های بازار مالی را به صورت روزانه دنبال کند، حتی اگر آنها اغلب نامفهوم به نظر می‌رسند و بنابراین فضای مطبوعات مالی را برای تفسیرهای گاه ماجراجویانه از ارزش سرگرمی قابل توجه می‌دهند. تحقیقات علمی در این زمینه منجر به تعداد زیادی رویکردهای نظری شده است که برخی مکمل و برخی در تضاد با یکدیگر هستند. تا آنجا که به مسئله راستی‌آزمایی تجربی مربوط می‌شود، نمی‌توان این واقعیت را نادیده گرفت که ما هنوز تا توضیح رضایت‌بخش، به‌ویژه تغییرات کوتاه‌مدت نرخ ارز، فاصله زیادی داریم. اثر حاضر توسط دکتر. اشمیت به مسئله خاص تأثیر حق بیمه های ریسک متغیر با زمان اختصاص داده شده است. درک پدیده حق بیمه ریسک برای روشن شدن روابط کوتاه مدتی که نوسانات نرخ ارز روزانه و ماهانه را هدایت می کند، مرکزی است. نقطه عزیمت برای بررسی نرخ ارز مارک آلمان/دلار اثباتی است بر این که ثابت بودن نرخ ارز واقعی که توسط نظریه برابری قدرت خرید ذکر شده است را نمی توان رد کرد. ثابت بودن به این معنی است که انحرافات قیمت از محدوده قیمتی تعیین شده توسط هزینه های مبادله تجارت بین المللی دوام نمی آورد. مدل‌سازی تأثیر حق بیمه‌های ریسک بر چنین انحراف‌های قیمتی مستلزم فرمول‌بندی یک مدل پرتفوی است که ریسک گریزی را وارد بازی کند. برای سطح معینی از ریسک گریزی نسبی، حق بیمه ریسک را می توان به عنوان تابعی از ریسک تورم ارزی متقابل، ریسک نرخ ارز واقعی و حجم نسبی بدهی داخلی به خارجی نشان داد. VII با استفاده از تخمین های غیر خطی، Dr.

Für den Ökonomen ist es selbstverständlich, die Entwicklung von Wechselkursen wie anderer Finanzmarktdaten täglich zu verfolgen, wenngleich sie häufig unverständlich erscheinen und damit der Finanzpresse Raum geben für mitunter abenteuerliche Interpretationen von beträchtlichem Unterhaltungswert. Die wissenschaftliche Forschung auf diesem Gebiet hat zu einer großen Zahl theoretischer Ansätze geführt, die sich teils ergänzen, teils widersprechen. Was die Frage der empirischen Bewährung angeht, so kann man nicht daran vorbeisehen, daß wir von einer zufriedenstelIenden Erklärung insbesondere der kürzerfristigen Bewegungen von Wechselkursen noch weit entfernt sind. Die vorliegende Arbeit von Dr. Schmidt ist dem besonderen Problem des Einflusses zeitvariabler Risikoprämien gewidmet. Das Verständnis des Phämomens der Risikoprämie ist zentral für eine Klärung der kürzerfristigen Zusammmenhänge, die die täglichen und monatlichen Wechselkurs fluktuationen bestimmen. Als Ausgangspunkt der für den D-Mark/Dollar-Kurs geführten Untersuchung dient der Nachweis, daß die von der Theorie der Kaufkraftparität implizierte Stationarität des realen Wechselkurses nicht abgelehnt werden kann. Dabei bedeutet Stationarität, daß Kursabweichungen von einem durch Transaktionskosten des internationalen Handels bestimmten Kursband keinen Bestand haben. Für die ModelIierung des Einflusses von Risikoprämien auf solche Kursabweichungen bedarf es der Formulierung eines Portfoliomodells, das die Risikoaversion ins Spiel bringt. Für einen gegebenen Grad relativer Risikoaversion läßt sich dann die Risikoprämie darstellen als eine Funktion des zwischen den Währungen bestehenden Inflationsrisikos, des realen Wechselkursrisikos und des relativen Volumens von inländischer zu ausländischer Staatsverschuldung. VII Im Wege nicht-linearer Schätzungen gelingt es Dr.