ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب Riparare il mondo

دانلود کتاب دنیا رو درست کن

Riparare il mondo

مشخصات کتاب

Riparare il mondo

ویرایش:  
نویسندگان:   
سری:  
ISBN (شابک) : 9788858142912 
ناشر: Editori Laterza 
سال نشر: 2020 
تعداد صفحات: 0 
زبان: Italian 
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 969 کیلوبایت 

قیمت کتاب (تومان) : 33,000



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 8


در صورت تبدیل فایل کتاب Riparare il mondo به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب دنیا رو درست کن نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب دنیا رو درست کن

بدون شک هر نسلی بر این باور است که قرار است جهان را از نو بسازد. مال من می داند که دیگر این کار را نخواهد کرد. وظیفه او شاید بزرگتر باشد: جلوگیری از نابودی جهان. آلبر کامو «هرگز نمی‌دانم منطقی است که به صورت نسلی صحبت کنم. از سوی دیگر، درست است که با کسانی که هزاره ها را زندگی کرده اند، وجه اشتراکی وجود دارد. من، مانند همه هم سن و سال هایم، با اسطوره ها - فتیش ها، گاهی اوقات - سیاستمداران 1968 و 1977 بزرگ شدم: هر ژستی که حتی به طور مبهم شبیه یک شورش بود، به من گفته شد که آن را با آن معیار نمادین بسنجیم. و در مورد شکست ها و رفلکس ها هم همینطور بود. اما از آن سال ها و آن مبارزات، رنگ شکست را هم می دانستم. تروریسم در یک طرف و هروئین انبوه در طرف دیگر. در نسلی مثل نسل من که تا به حال چنین طغیان هایی جز در اشکال جزئی و اغلب تقلیدی نداشته است، مقایسه با لحظات شکست جالب تر است. ما اکثراً شکست خورده ایم، کهنه سربازان، بازماندگان، بدون اینکه درگیر هیچ نبردی شده باشیم. بسیاری از آنها به سادگی منفجر می شدند، اغلب برای زندگی در خانه های والدین خود باز می گشتند، بسیاری از آنها به داروهای روانپزشکی وابسته بودند. بیان غایب، لحن پریشان صدا، افسونی که به بی تفاوتی تبدیل می شود، بدبینی شیوه ای که دیگر حتی قادر به محافظت از آن نیست. من مدام به این فکر می‌کنم که چرا شرایط رنج مشترک به ندرت باعث ایجاد شورش شده است. و بالاتر از همه، چرا در اشتراک شرایط مادی، اجتماعی و نمادین مشابه، احساس برادری به وجود نیامد؟» وقت آن رسیده است که به حیوانات سیاسی بودن برگردیم.


توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

Ogni generazione, senza dubbio, si crede destinata a rifare il mondo. La mia sa che non lo rifarà. Il suo compito è forse più grande: consiste nell\'impedire che il mondo si distrugga. Albert Camus «Non so mai se abbia senso parlare in termini generazionali. D\'altra parte, è pur vero che c\'è qualcosa che mi accomuna a quelli che hanno vissuto il passaggio tra i millenni. Sono cresciuto, come chiunque abbia la mia età, con i miti – i feticci, alle volte – politici del Sessantotto e del Settantasette: qualunque gesto somigliasse anche vagamente a una rivolta, mi è stato detto di misurarlo con quel metro simbolico. E lo stesso è stato per le sconfitte e i reflussi. Di quegli anni e di quelle lotte, però, ho conosciuto anche la tinta della sconfitta. Il terrorismo da una parte e l\'eroina di massa dall\'altra. In una generazione come la mia, che non ha mai avuto simili esplosioni se non in forme minori e spesso emulative, il confronto con i momenti di sconfitta è più interessante. Siamo per lo più degli sconfitti, dei reduci, dei superstiti, senza aver ingaggiato alcuna battaglia. Molti sono semplicemente implosi, spesso tornati a vivere a casa dei genitori, molti agganciati agli psicofarmaci. L\'espressione assente, il tono di voce distratto, il disincanto che si sclerotizza in apatia, il cinismo di maniera che non riesce nemmeno più a proteggere. Non faccio che chiedermi perché la condizione di sofferenza comune solo raramente abbia prodotto un atto di ribellione. E soprattutto, perché non è scattato un senso di fratellanza nella condivisione di una condizione materiale, sociale, simbolica simile?» Ė tempo di tornare a essere animali politici.





نظرات کاربران