دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: نویسندگان: Howard Waitzkin, Tbd سری: ISBN (شابک) : 9781988832531, 9781988832548 ناشر: Daraja Press سال نشر: 2020 تعداد صفحات: زبان: English فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 1 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Rinky-Dink Revolution: Moving Beyond Capitalism by Withholding Consent, Creative Constructions, and Creative Destructions به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب انقلاب رینکی-دینک: حرکت فراتر از سرمایه داری با عدم رضایت، ساخت و سازهای خلاقانه و تخریب های خلاقانه نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
پاسخ به این سوال که چگونه از A به B، سرمایه داری به پساسرمایه داری برسیم، وظیفه ای است که ما اکنون «جسورانه» باید آن را دنبال کنیم. این جزوه یکی از چندین جزوه دیگر است که قصد دارد مبارزه ما را روشن کند. 1) سرنگونی سرمایه داری. و 2) ایجاد مسیری به سوی اکو سوسیالیسم. آنهایی از ما که تحت ستم سرمایه داری هستند درگیر برخی از اشکال عجیب کنش ها و انفعال ها هستیم. در اقدامات خود، ما در مبارزات برای بهبود مشکلات کلیدی ایجاد شده توسط سرمایه داری بدون مقابله با سرمایه داری شرکت می کنیم. به عبارت دیگر، اعمال ما به جای اینکه با علت ها مواجه شود، با تأثیرات مواجه است. علاوه بر اعمال متناقض ما، عدم اقدام ما شامل رضایت است. ما با به چالش کشیدن یا حتی تلاش نکردن برای تغییر رفتارهای اقتصادی ساده خود که سیستم اقتصادی سرمایه داری را تداوم می بخشد، رضایت می دهیم. در نتیجه ما مردم عادی همچنان به عنوان تامین کنندگان اصلی نظام سرمایه داری خدمت می کنیم. چرا مردم مظلوم به ظلم خود رضایت می دهند؟ همانطور که گرامشی در زمان زندانی شدن توسط فاشیسم ایتالیایی مشاهده کرد، سرکوب معمولاً کافی نیست. اندیشه های «هژمونیک» شرایط ظالمانه زندگی ما را توضیح و توجیه می کند. انقلاب رینکی-دینک شامل اعمال و انفعالاتی است که در زندگی هر فرد آسان، ایمن، پیش پا افتاده، غیر جذاب و امکان پذیر است. تاریخ انقلابها نشان میدهد که تعداد فعالانی که انقلابها را به وجود میآورند بسیار کمتر از کل جمعیت کشورها هستند. برآورد 7 تا 11 میلیون نفری که برای دستیابی به دگرگونی انقلابی در ایالات متحده لازم است، از یک محاسبه ساده ناشی میشود، که ممکن است غیرممکن باشد، اما احتمالاً دور از ذهن نیست. «ما» که علیه سرمایهداری مبارزه میکنیم، بسیار متنوعتر و پرتعدادتر از قهرمانهای داستانهای مارکس و انگلس شدهایم. «آنها» که برای حفظ سرمایه داری مبارزه می کنند، اقلیتی کوچک از جمعیت جهان را تشکیل می دهند. استراتژی انقلابی مستلزم این است که مشخص شود چه ویژگیهای سرمایهداری ظالمانه است و باید از بین برود، در مقابل اینکه چه ویژگیهای سازمان اجتماعی و اقتصادی ظالمانه نیست و میتواند باقی بماند. آنچه جامعه پساسرمایه داری به نظر می رسد بسیار واضح تر شده است. انقلاب رینکی-دینک شامل عدم رضایت از فرآیندهایی است که سرمایه داری برای حفظ خود و رشد به آن نیاز دارد، به علاوه چندین تلاش خلاقانه سازنده و مخرب که میلیون ها نفر، اما هنوز اقلیتی از جمعیت، در آن مشارکت دارند. گذار به پساسرمایه داری در حال حاضر در سراسر جهان در ساخت خلاقانه سازمان های جمعی که بر خود حکومت می کنند و برای تضمین بقا و رفاه مشارکت کنندگان خود عمل می کنند، اتفاق می افتد. حرکت فراتر از دولت سرمایه داری، از جمله دولت رفاه به عنوان بخشی از دولت سرمایه داری، مستلزم حرکت فراتر از خود دولت است. اقتصاد همبستگی اول از همه راههایی برای ایجاد واحدهای مسکونی ارزان، کوچک، تعاونی، دلپذیر و راحت که به پول بسیار کمی نیاز دارد، با راهحلهای مشارکتی برای اجاره، بدهی، مالیات و بیمه مییابد. دوم، سازمانهای جمعی مشکل غذا را از طریق تولید و توزیع محلی مواد غذایی مغذی حل میکنند و به استقلال از کشاورزی سرمایهداری دست مییابند.
Answering the question of how to get from A to B, capitalism to post-capitalism, is a task that we "audaciously" need to pursue now. This pamphlet is one among several others, intended to clarify our struggle 1) to bring down capitalism; and 2) to create a path toward eco-socialism. Those of us oppressed by capitalism engage in some peculiar forms of actions and inactions. In our actions, we take part in struggles to improve key problems generated by capitalism without confronting capitalism. In other words, our actions confront effects rather than causes. In addition to our contradictory actions, our inactions involve consent. We consent by not challenging or even trying to change our simple economic behaviors that perpetuate the capitalist economic system. As a result, we ordinary people continue to serve as the main financiers of the capitalist system. Why do oppressed people consent to their oppression? Repression usually is not enough, as Gramsci observed while imprisoned by Italian fascism. "Hegemonic" ideas explain and justify the oppressive circumstances of our lives. Rinky-dink revolution involves actions and inactions that are easy, safe, mundane, unglamorous, and feasible within every person's life. The history of revolutions shows that the activists who bring them about number much fewer than countries' entire populations. The estimate of 7 to 11 million people required to achieve revolutionary transformation in the United States comes from a simple calculation, which may be off, but probably not way off. "We" who struggle against capitalism have become much more diverse and numerous than the protagonists envisioned by Marx and Engels. "They" who fight to preserve capitalism make up a tiny minority of the world's population. Revolutionary strategy requires clarifying what specific characteristics of capitalism are oppressive and have to go, as opposed to what characteristics of social and economic organization are not oppressive and can stay. What post-capitalist society looks like has become much clearer. Rinky-dink revolution includes withholding consent to processes that capitalism needs to maintain itself and grow, plus several creatively constructive and destructive efforts in which millions of people, but still a minority of the population, participate. The transition to post-capitalism is already happening throughout the world in the creative construction of communal organizations that govern themselves and that act to assure the survival and well-being of their participants. Moving beyond the capitalist state, including the welfare state as part of the capitalist state, entails moving beyond the state itself. The solidarity economy first of all finds ways to create cheap, small-scale, cooperative, pleasant, and comfortable housing units that require very little money, with collaborative solutions to exploitative rent, debt, taxes, and insurance. Second, communal organizations solve the food problem through local production and distribution of nutritious food, achieving independence from capitalist agriculture.