Riemenschneider in Rothenburg: Sacred Space and Civic Identity in the Late Medieval City

مفهوم شهر قرون وسطایی در تخیل مدرن تثبیت شده است، و تصاویری از دیوارهای مستحکم، کلیساهای سر به فلک کشیده، و خیابان های پیچ در پیچ را به تصویر می کشد. در Riemenschneider در روتنبورگ، Katherine M. Boivin بررسی می کند که چگونه برنامه ریزی شهری قرون وسطایی و برنامه ریزی هنری با هم کار می کردند تا محیط های پویا را تشکیل دهند و عاملیت اشیاء، سبک ها و فضاها را در نقشه برداری نشان دهند. شهر قرون وسطایی اواخر.

با استفاده از محراب‌های هنرمند مشهور قرون وسطایی، تیلمان ریمنشنایدر به‌عنوان سنگ محک برای استدلال خود، بویوین به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه آثار هنری در شهر قرون وسطایی برجسته آلمان، روتنبورگ اوب در تاوبر، عمداً آرمان‌های مدنی را تبلیغ می‌کنند. او استدلال می کند که قطعات هنری متعددی که توسط شورای منتخب شهر در طول دو قرن سفارش داده شده اند، بر روی یکدیگر ساخته شده اند و یک شبکه ساختاری منسجمی را ایجاد کرده اند که زائران مذهبی را جذب می کند و آرمان های الهیات کلیسای محلی را پیش می برد. بووین با ایجاد زمینه برخی از مهم‌ترین آثار معماری و هنری روتنبورگ، مانند کلیسای سنت جیمز و محراب خون مقدس ریمنشنایدر، نشان می‌دهد که چگونه دولت شهر از این آثار برای ایجاد زیبایی‌شناسی محلی استفاده می‌کند که بازدیدکنندگان را شگفت‌زده می‌کند و شهرت روتنبورگ را بالا می‌برد و آن را به نمایش می‌گذارد. بر روی نقشه زیارتی اروپا.

این کتاب با مستندسازی دقیق و استدلال قانع‌کننده، نور مهم جدیدی را بر تاریخ یکی از مقاصد گردشگری آلمان می‌افکند. برای مورخان هنر قرون وسطی و محققانی که در زمینه‌های تاریخ فرهنگی و شهری کار می‌کنند، قابل توجه خواهد بود.

The concept of the medieval city is fixed in the modern imagination, conjuring visions of fortified walls, towering churches, and winding streets. In Riemenschneider in Rothenburg, Katherine M. Boivin investigates how medieval urban planning and artistic programming worked together to form dynamic environments, demonstrating the agency of objects, styles, and spaces in mapping the late medieval city.

Using altarpieces by the famed medieval artist Tilman Riemenschneider as touchstones for her argument, Boivin explores how artwork in Germany’s preeminent medieval city, Rothenburg ob der Tauber, deliberately propagated civic ideals. She argues that the numerous artistic pieces commissioned by the city’s elected council over the course of two centuries built upon one another, creating a cohesive structural network that attracted religious pilgrims and furthered the theological ideals of the parish church. By contextualizing some of Rothenburg’s most significant architectural and artistic works, such as St. James’s Church and Riemenschneider’s Altarpiece of the Holy Blood, Boivin shows how the city government employed these works to establish a local aesthetic that awed visitors, raising Rothenburg’s profile and putting it on the pilgrimage map of Europe.

Carefully documented and convincingly argued, this book sheds important new light on the history of one of Germany’s major tourist destinations. It will be of considerable interest to medieval art historians and scholars working in the fields of cultural and urban history.