دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Louis A. Pérez Jr.
سری:
ISBN (شابک) : 1469651416, 9781469651415
ناشر: The University of North Carolina Press
سال نشر: 2019
تعداد صفحات: 272
[264]
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 8 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Rice in the Time of Sugar: The Political Economy of Food in Cuba به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب برنج در زمان شکر: اقتصاد سیاسی غذا در کوبا نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
چگونه تجارت دیرپای شکر کوبا منجر به توسعه کشاورزی شد که به ضرر کوباییها در داخل به نفع مصرفکنندگان خارج از کشور بود؟ در این تاریخ کوبا، لوئیس آ. پرز نقطه مقابل کوبا جدیدی را پیشنهاد میکند: برنج، عنصر اصلی غذاهای جزیره، و شکر، که 150 سال بر اقتصاد صادراتی حاکم بود. در پویایی بین این دو، وابستگی به واردات مواد غذایی - یکی از ویژگی های سیگنال اقتصاد کوبا - ایجاد شد. تلاشهای کوبا برای تنوع بخشیدن به اقتصاد از طریق افزایش تولید برنج، با مقاومت شدید تولیدکنندگان برنج ایالات متحده مواجه شد، که به همان اندازه که تولیدکنندگان شکر به بازار ایالات متحده متکی بودند، به بازار کوبا متکی بودند. تولیدکنندگان آمریکایی آماده شدند تا با کاهش سهمیه شکر در مبارزه برای کنترل بازارهای برنج کوبا اقدام به تلافی کنند. وقایع نگاری پرز در دهه 1950 به اوج خود می رسد، دوره ای از تشدید تنش های انقلابی در جزیره، زیرا تولیدکنندگان برنج ایالات متحده و متحدان آنها در کنگره با تولیدکنندگان کوبایی مورد حمایت دولت فولخنسیو باتیستا درگیر شدند. منافع ایالات متحده غالب شد - به گفته پرز، موفقیتی که به تضعیف ظرفیت باتیستا برای حکومت کمک کرد. ناتوانی کوبا در توسعه خودکفایی در تولید برنج تا مدت ها پس از پیروزی انقلاب کوبا ادامه دارد. کوبا همچنان به واردات برنج ادامه می دهد، اما در مواجهه با تحریم ایالات متحده، عمدتاً از آسیا. برنجکاران آمریکایی بیصبرانه منتظر هستند تا بازار کوبا را احیا کنند.
How did Cuba's long-established sugar trade result in the development of an agriculture that benefited consumers abroad at the dire expense of Cubans at home? In this history of Cuba, Louis A. Perez proposes a new Cuban counterpoint: rice, a staple central to the island's cuisine, and sugar, which dominated an export economy 150 years in the making. In the dynamic between the two, dependency on food imports—a signal feature of the Cuban economy—was set in place. Cuban efforts to diversify the economy through expanded rice production were met with keen resistance by U.S. rice producers, who were as reliant on the Cuban market as sugar growers were on the U.S. market. U.S. growers prepared to retaliate by cutting the sugar quota in a struggle to control Cuban rice markets. Perez's chronicle culminates in the 1950s, a period of deepening revolutionary tensions on the island, as U.S. rice producers and their allies in Congress clashed with Cuban producers supported by the government of Fulgencio Batista. U.S. interests prevailed—a success, Perez argues, that contributed to undermining Batista's capacity to govern. Cuba's inability to develop self-sufficiency in rice production persists long after the triumph of the Cuban revolution. Cuba continues to import rice, but, in the face of the U.S. embargo, mainly from Asia. U.S. rice growers wait impatiently to recover the Cuban market.