Rhythms in Physiological Systems: Proceedings of the International Symposium at Schloß Elmau, Bavaria, October 22–25, 1990

ریتم ها یک پدیده اساسی در تمام سیستم های فیزیولوژیکی هستند. آنها طیف عظیمی از فرکانس ها را با دوره هایی از مرتبه میلی ثانیه تا چند سال پوشش می دهند. آنها توسط بسیاری از رشته ها توصیف می شوند و معمولاً در زمینه فیزیولوژی عملکرد یا اندام مربوطه بررسی می شوند. اهمیت داده شده به تحقیق در مورد ریتمیک در سیستم های مختلف کاملاً متفاوت است. در برخی موارد که اهمیت عملکردی آشکار است، ریتم ها در مرکز توجه قرار دارند، مانند مورد تنفس یا حرکت. در سایر زمینه ها، کم و بیش به عنوان پدیده های جالب توجه یا در بهترین حالت به عنوان شاخص هایی بدون اهمیت عملکردی اساسی در نظر گرفته می شوند، مانند مورد ریتم قلبی عروقی یا EEG. اخیراً مطالعه ریتم‌های فیزیولوژیکی در زمینه‌های مختلف، به ویژه با توجه به تحقیقات ریتم در انسان و کاربردهای سریع آن در تحقیقات رفتاری پایه و به عنوان یک ابزار تشخیصی در پزشکی بالینی، مورد توجه فزاینده‌ای قرار گرفته است. این توسعه با دو پیشرفت روش‌شناختی و مفهومی مورد علاقه قرار گرفت: از یک سو، در دسترس بودن روش‌های غیرتهاجمی ثبت مداوم پارامترهای فیزیولوژیکی و ارزیابی آنها به کمک رایانه، و از سوی دیگر، توسعه سریع تحلیل‌های نظری، به عنوان مثال، درک سیستم‌های دینامیکی، تولید فرآیندهای ماکروسکوپی هماهنگ در سیستم‌هایی که عناصر منفرد زیادی را شامل می‌شوند، و ابزارهای ریاضی برای درمان نوسان‌گرهای غیرخطی و جفت شدن متقابل آنها.

Rhythms are a basic phenomenon in all physiological systems. They cover an enormous range of frequencies with periods from the order of milliseconds up to some years. They are described by many disciplines and are investigated usually in the context of the physiology of the respective function or organ. The importance given to the research on rhythmicity is quite different in different systems. In some cases where the functional significance is obvious rhythms are at the center of interest, as in the case of respiration or locomotion. In other fields they are considered more or less as interesting epiphenomena or at best as indicators without essential functional significance, as in the case of cardiovascular or EEG rhythms. Recently the study of physiological rhythms has attracted growing interest in several fields, especially with respect to rhythm research in humans and its rapidly spreading applications in basic behavioral research, and as a diagnostic tool in clinical medicine. This development was favored by two methodological and conceptual ad­ vances: on the one hand, the availability of non-invasive methods of continu­ ous recording of physiological parameters and their computer-assisted evaluation, and on the other, the rapid development of theoretical analyses, for example, the understanding of dynamic systems, the generation of coordinated macroscopic pro­ cesses in systems comprising many single elements, and the mathematical tools for treating nonlinear oscillators and their mutual coupling.