Reziprozität: Grundform der sozialen, ökonomischen und politischen Ordnung

تحلیل تاریخی- روش‌شناختی برونی از عمل متقابل بر خلاف عقیده رایج در علم اقتصاد است، که - به تبعیت از تصویر انسانی «هومو اقتصاد» - تنها به دو نوع ساده‌ترین شکل تعامل می‌پردازد. یعنی همکاری قراردادی و اعمال خودخواهانه و نادیده گرفتن سایر اشکال. نویسنده تعاملات اجتماعی را در سه حالت مختلف متقابل تحلیل می‌کند، که در نهایت همگی با راهبرد چهارم مواجه می‌شوند: یعنی امتناع اساسی از عمل متقابل. کتاب برونی مدت‌هاست که به یک اثر بنیادی شناخته‌شده تبدیل شده است و برای هر کسی که به تعامل اقتصاد و جامعه، ویژگی متقابل، ساختار تعاملات اجتماعی و روش‌شناسی نظریه بازی‌های تکاملی توجه دارد، علاقه‌مند است. این بینش های اساسی و بیشتر را در مورد قوانینی که همزیستی اجتماعی از آنها پیروی می کند، منتقل می کند.

Brunis historisch-methodologische Analyse von Reziprozität wendet sich gegen die herrschende Meinung in den Wirtschaftswissenschaften, die sich – dem Menschenbild des ‚homo oeconomicus‘ folgend – einzig mit den beiden einfachsten Formen von Reziprozität, nämlich vertraglicher Zusammenarbeit sowie eigennützigen Handlungen, befassen und alle anderen Formen ausblenden. Der Verfasser analysiert soziale Interaktionen in den drei unterschiedlichen Weisen von Reziprozität, die allesamt schließlich einer vierten Strategie gegenübergestellt werden: nämlich der grundsätzlichen Verweigerung von Reziprozität. Brunis Buch ist längst zu einem anerkannten Grundlagenwerk geworden und von Interesse für alle, die sich mit dem Zusammenspiel von Wirtschaft und Gesellschaft, dem Charakter von Reziprozität, der Struktur sozialer Interaktionen und der Methodologie evolutionärer Spieltheorie befassen. Es vermittelt grundlegende, weiterführende Einsichten über die Regeln, denen gesellschaftliches Zusammenleben folgt.