دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1
نویسندگان: Anne Pippin Burnett
سری: Sather Classical Lectures
ISBN (شابک) : 0520210964, 9780520210967
ناشر: University of California Press
سال نشر: 1998
تعداد صفحات: 387
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 5 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Revenge in Attic and Later Tragedy به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب انتقام در اتاق زیر شیروانی و تراژدی بعد (سخنرانی های کلاس درونی) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
خوانشهای مدرن درام باستانی آتن تمایل دارند که آن را ارائهای از مشکلات اجتماعی یا اخلاقی بدانند، گویی درام باستانی همان واقعگرایی را نشان میدهد که در صحنه امروزی دیده میشود. چنین دیدگاههایی توسط خود نمایشنامهها تکذیب میشوند، که در آنها اقدامات شدیداً خشونتآمیز در زمان و مکان افسانهای رخ میدهد که هم از واقعیت و هم از اخلاق زندگی عادی متمایز است. آن پیپین برنت با ارائه خوانشهای تازهای از تراژدی آتیک، خوانندگان را ترغیب میکند که نگرشهای قرن بیستم نسبت به انتقام را کنار بگذارند و تراژدیهای انتقام جوی آتن باستان را در چارچوب خودشان بازنگری کنند. تراژدی های باستانی، برنت مفاهیم اولیه یونانی انتقام را که در ادیسه، داستان های هراکلس، قصیده های پیندار، فرآیندهای قضایی آتیک و افسانه هارمودیوس و آریستوگیتون بیان شده است، مرور می کند. سپس، با کنار گذاشتن مفاهیم پسا افلاطونی و یهودی-مسیحی از جنایت، او تفاسیر جدیدی از تمام تراژدیهای آتیک ارائه میکند که انتقام در آنها موضوع اصلی است: آزادیآوران آیسخولوس، آژاکس، الکترا و ترئوس سوفوکل، و فرزندان اوریپیدس. از هراکلس، هکوبا، مدیا، الکترا، و اورستس. برنت نشان میدهد که برای پیشینیان، انتقام به معنای جبران عدم تعادل در هر دو جهان انسانی و الهی بود که از طریق اعمال انسان به دست میآمد. بنابراین قهرمانان انتقام جو در نور جدیدی ظاهر می شوند. الکترا، هکوبا، مدیا و دیگران دیگر تصویری از تباهی در درامهایی که غمانگیز و هیجانانگیز هستند، باقی نمیمانند و در عوض چهرههای انسانی نمایندهای هستند که با عظمت به خواستههای بیش از حد ضرورت و قدرتهای ماوراء طبیعی پاسخ میدهند.
Modern readings of ancient Athenian drama tend to view it as a presentation of social or moral problems, as if ancient drama showed the same realism seen on the present-day stage. Such views are belied by the plays themselves, in which supremely violent actions occur in a legendary time and place distinct both from reality and from the ethics of ordinary life. Offering fresh readings of Attic tragedy, Anne Pippin Burnett urges readers to peel away twentieth-century attitudes toward vengeance and reconsider the revenge tragedies of ancient Athens in their own context.After a consideration of how our view of Elizabethan drama has obscured an accurate view of the ancient tragedies, Burnett reviews early Greek notions of vengeance as expressed in the Odyssey, Heracles' tales, Pindar's odes, Attic judicial processes, and the legend of Harmodius and Aristogeiton. Then, setting aside post-Platonic and Judeo-Christian notions of criminality, she provides new interpretations of all the Attic tragedies in which revenge is a central theme: Aeschylus' Libation Bearers, Sophocles' Ajax, Electra, and Tereus, and Euripides' Children of Heracles, Hecuba, Medea, Electra, and Orestes.Burnett shows that for the ancients, revenge meant a redress of imbalances in both human and divine worlds, achieved through human actions. The vengeful heroines thus appear in a new light. Electra, Hecuba, Medea, and others cease to be the picture of depravity in dramas that are grotesque and sensational, and are instead representative human figures who respond with grandeur to the outsize demands of necessity and supernatural powers.