Retroviral Insertion and Oncogene Activation

یک رتروویروس یکپارچه به طور موثر بخشی از ژنوم سلولی می شود، اما با این تفاوت که ویروس تا حد زیادی کنترل بیان خود را از طریق توالی های ترجمه نشده در تکرار طولانی پایانه (L TR) حفظ می کند. برخی از رتروویروس‌ها پروتئین‌های غیرساختاری را نیز کد می‌کنند که بیان پروویروسی را بیشتر تنظیم می‌کنند. یکپارچه سازی ژنوم سلول را تغییر می دهد. ژن‌های ویروسی را اضافه می‌کند، و در مورد تبدیل رتروویروس‌ها، انکوژن‌های مشتق از سلول را نیز اضافه می‌کند که در ژنوم ویروسی گنجانده شده‌اند. ادغام همچنین می تواند عواقبی برای ژن های سلولی داشته باشد. سیگنال‌های رونویسی در یک پروویروس می‌توانند بیان ژن‌های سلولی مجاور را فعال کنند. ادغام حتی می تواند ژن های سلولی را مختل و در نتیجه غیر فعال کند. این اثرات ژنوم رتروویروسی در سیس رخ می دهد. آنها به عنوان جهش زایی درج نامیده می شوند و موضوع این جلد هستند. تقریباً 10 سال از زمانی که دبلیو هیوارد، اس. آسترین و همکارانشان دریافتند در لنفوم های سلول B جوجه ها، ناشی از ویروس لوکوز پرندگان، می گذرد، رونویسی پروتوآنکوژن سلولی myc از طریق ادغام کامل یا جزئی تنظیم شده است. پروویروس در مجاورت آن این کشف مهم مکانیسمی را پیشنهاد کرد که از طریق آن ویروس‌های رترو که حامل انکوژن‌های سلولی در ژنوم خود نیستند («رتروویروس‌های غیرحاد») می‌توانند باعث سرطان شوند. این اولین شواهد برای پتانسیل سرطان‌زایی انکوژن‌هایی است که بخشی از ژنوم ویروسی نیستند.

An integrated retrovirus effectively becomes part of the cellular genome, but with the difference that the virus to a large extent retains control over its own expression through nontranslated sequences in the long terminal repeat (L TR). Some retroviruses also code for nonstructural proteins that further regulate proviral expression. Integration changes the cell genome; it adds viral genes, and in the case of transducing retroviruses also adds cell-derived oncogenes that have been incorporated into the viral genome. Integration can also have consequences for cellular genes. The transcriptional signals in a provirus can activate expression of neighboring cellular genes; the integration even can disrupt and thus inactivate cellular genes. These effects of retroviral genomes take place in cis; they are referred to as insertional mutagenesis and are the subject of this volume. Almost 10 years have passed since W. Hayward, S. Astrin, and their colleagues found that in B cell lymphomas of chickens, induced by avian leukosis virus, transcription of the cellular proto-oncogene myc was upregulated through the integration of a complete or partial provirus in its vicinity. This landmark discovery suggested a mechanism by which retro­ viruses that do not carry cellular oncogenes in their genome ("nonacute retroviruses") can cause cancer. It contributed the first evidence for the carcinogen potential of oncogenes that are not part of a viral genome.