Rethinking Puerto Rican Precolonial History

تاریخ پورتوریکو معمولاً به‌عنوان دنباله‌ای از استعمارها در نظر گرفته می‌شود - مردمان بومی مختلف از باستانی تا تاینو متوالی مورد تهاجم، جذب یا حذف شدند و به دنبال آن انترادا اسپانیایی، که سپس توسط سنت‌های آفریقایی اصلاح شد. و از سال 1898 توسط ایالات متحده. حقیقت پیچیده تر است، اما از بسیاری جهات پورتوریکو یکی از آخرین مستعمرات در جهان باقی مانده است. این جلد بر فرهنگ‌های بومی متوالی پورتوریکو قبل از سال 1493 تمرکز دارد.

 

مطالعات سنتی فرهنگ‌های مردمان بومی کارائیب بر مطالعات سرامیک متمرکز شده است، بر اساس مطالعات باستان‌شناسی. مدلی که توسط Irving Rouse ساخته شده است که برای چندین دهه باستان شناسی کارائیب را هدایت کرده است. رودریگز راموس با اجرای لیتیک به عنوان واحد اولیه برای ردیابی منشاء و تحولات مردم بومی پورتوریکو از این روش شناسی خارج می شود. نویسنده با تجزیه و تحلیل سبک های تکنولوژیکی درگیر در تولید مصنوعات سنگی در جزیره در طول زمان، و همچنین ارزیابی موجودی بیش از 500 تاریخ رادیوکربن بازیابی شده از زمان ظهور مدل Rouse، یک مطالعه واقعاً نوآورانه ارائه می دهد که دیدگاه های جایگزین را در مورد پورتوریکو آشکار می کند. سکانس فرهنگی-تاریخی پیش از کلمبیا. با استفاده از یک طرح چند مقیاسی، او نه تنها تجزیه و تحلیلی از روش‌های چندگانه‌ای ارائه می‌دهد که در آن مردمان ماقبل استعماری جزیره با یکدیگر تعامل می‌کردند و درباره هویت خود مذاکره می‌کردند، بلکه نشان می‌داد که چگونه مناظر فرهنگی پورتوریکو، آنتیل‌ها و کارائیب بزرگ شکل گرفته‌اند. و توسط فرآیندهای متقابل تشکیل شده در طول زمان شکل گرفتند.

The history of Puerto Rico has usually been envisioned as a sequence of colonizations-various indigenous peoples from Archaic through Taíno were successively invaded, assimilated, or eliminated, followed by the Spanish entrada, which was then modified by African traditions and, since 1898, by the United States. The truth is more complex, but in many ways Puerto Rico remains one of the last colonies in the world. This volume focuses on the successive indigenous cultures of Puerto Rico prior to 1493.

 

Traditional studies of the cultures of indigenous peoples of the Caribbean have centered on ceramic studies, based on the archaeological model developed by Irving Rouse which has guided Caribbean archaeology for decades. Rodríguez Ramos departs from this methodology by implementing lithics as the primary unit for tracing the origins and developments of the indigenous peoples of Puerto Rico. Analyzing the technological styles involved in the production of stone artifacts in the island through time, as well as the evaluation of an inventory of more than 500 radiocarbon dates recovered since Rouse's model emerged, the author presents a truly innovative study revealing alternative perspectives on Puerto Rico's pre-Columbian culture-historical sequence. By applying a multiscalar design, he not only not only provides an analysis of the plural ways in which the precolonial peoples of the island interacted and negotiated their identities but also shows how the cultural landscapes of Puerto Rico, the Antilles, and the Greater Caribbean shaped and were shaped by mutually constituting processes through time.