Resistance Reimagined: Black Women’s Critical Thought as Survival

Resistance Reimagined شیوه‌های غیرمتعارف فعالیت زنان سیاه‌پوست را در جامعه‌ای برجسته می‌کند که تا حد زیادی از آزادی صحبت کرده است، اما آن را انتخابی اعطا کرده است. رجیس فاکس این شکاف بین وعده دموکراتیک و سلب مالکیت را «مسئله لیبرال» می‌نامد و در این کتاب نشان می‌دهد که چگونه زنان سیاه‌پوست آن را به‌عنوان نوعی مقاومت مختل کرده‌اند. فاکس با نگاهی دقیق به نوشته‌های قرن نوزدهم و بیستم توسط زنان آفریقایی-آمریکایی که آمریکای قبل از جنگ را دوباره تصور می‌کنند، انواعی از کنش‌گری سیاهپوستان را معرفی می‌کند که با تداعی‌های رایج با ستیزه‌جویی و مردانگی متفاوت است. با انجام این کار، او با انتظارات در مورد آنچه که ادبیات آمریکایی آفریقایی تبار می‌تواند و باید باشد مواجه می‌شود.

فاکس به تحلیل هریت ویلسون نیگ ما، پشت‌صحنه الیزابت ککلی، صدایی از جنوب آنا جولیا کوپر و دسا رز شرلی آن ویلیامز. او استدلال می‌کند که اغلب نویسندگانی مانند این‌ها تحت الشعاع چهره‌هایی مانند Sojourner Truth یا Ida B. Wells قرار گرفته‌اند، که نافرمانی اجتماعی ملموس‌ترشان با مدل‌های استاندارد مقاومت به نظر می‌رسد. متفکرانی که فاکس برجسته کرده است به عنوان نخبه گرا، سازگار یا همدست رد شده اند - اما فاکس نشان می دهد که در واقعیت، ایدئولوژی مترقی را که زیربنای مشکل لیبرال است، نقد می کنند. آنها با زیرکی با حوزه‌هایی از جامعه آمریکا هماهنگ شده‌اند که مفاهیم لیبرالیسم و ​​پیشرفت به آن دست نیافته‌اند. در نتیجه، جهانی که آنها به تصویر می‌کشند، یکی از تضادهای فلسفی، پارادوکس‌های حقوقی، و شیوه‌های اجتماعی نامنسجمی است که از برتری سفیدپوستان حمایت می‌کند. فاکس نشان می‌دهد که چگونه این زنان از نوشته‌های خود برای اعتراض به خشونت علیه سیاه‌پوستان، رد اصلاحات سطحی، دعوت به تغییرات عمده اجتماعی-سیاسی و به چالش کشیدن وعده‌های دروغین دموکراسی آمریکایی استفاده می‌کنند.

Resistance Reimagined highlights unconventional modes of black women's activism within a society that has spoken so much of freedom but has granted it so selectively. Regis Fox terms this gap between democratic promise and dispossession the "liberal problematic," and in this book she shows how black women have disrupted it as a form of resistance. Looking closely at nineteenth- and twentieth-century writings by African American women that reimagine antebellum America, Fox introduces types of black activism that differ from common associations with militancy and maleness. In doing so, she confronts expectations about what African American literature can and should be.

Fox analyzes Harriet Wilson's Our Nig, Elizabeth Keckly's Behind the Scenes, Anna Julia Cooper's A Voice From the South, and Sherley Anne Williams's Dessa Rose. Too often, she argues, writers like these have been overshadowed by figures such as Sojourner Truth or Ida B. Wells, whose more tangible social defiance fits standard models of what resistance looks like. The thinkers highlighted by Fox have been dismissed as elitist, accommodationist, or complicit--yet Fox reveals that in reality, they critique the progressive ideology that underlies the liberal problematic. They are astutely attuned to the areas of American society not reached by notions of liberalism and progress. As a result, the world they portray is one of philosophical contradictions, legal paradoxes, and incoherent social practices that support white supremacy. Fox shows how these women use their writing to protest antiblack violence, reject superficial reform, call for major sociopolitical change, and challenge the false promises of American democracy.