Resistance in Colonial and Communist China, 1950-1963: Anatomy of a Riot

تاریخ آسیای شرقی استعماری یک آناتومی انسانی است که اندام های مفید حاکمیت خارجی را توصیف می کند. آناتومی اواخر امپراتوری بریتانیا که خود را نموداری شماتیکی برای بازرسی می‌داند، با این وجود، بسیار بیشتر از آن چیزی که نشان می‌داد مبهم بود. این قیاس در تاریخ جنگ سرد تحریک‌آمیز پرایس نه تنها به‌عنوان بینشی درباره امپریالیسم ارائه می‌شود، بلکه ایدئولوژی‌های ناسیونالیستی رقیب را نیز رمزگشایی می‌کند. کومینتانگ به مدت یک دهه پس از پایان جنگ داخلی در سال 1949 به شدت علیه حکومت کمونیستی در جنوب چین مبارزه کرد و کمونیست های چینی در جنگ لفظی که در سال های 1956-1957 به اوج خود رسید، استعمار بریتانیا در هنگ کنگ را تحقیر کردند. این برخوردهای اراده حاکمان جدیدی را در هر دو مکان به وجود نیاورد. آنها دوره ای از مشارکت راهبردی چین و بریتانیا را بر اساس شناخت این موضوع که یک منطقه تحت محاصره سرمایه داری در جنوب چین کاربرد دارد، اطلاع دادند.

با تمرکز بر منطقه هنگ کنگ، مقاومت در استعمار و چین کمونیستی، آناتومی دولت استعماری بریتانیا، کمونیست های چینی و اعضای بی تابعیت باقیمانده کومینتانگ (1950-1963) را مقایسه می کند. پرایس ادعا می کند که پس از سال 1949، دولت استعماری هنگ کنگ از نظر سیاسی جوامع جنایت سازمان یافته کومینتانگ را بر مخالفان ناسیونالیست کمونیست خود ترجیح داد، علیرغم توضیح تاریخ نگاری که به هیچ یک از آنها علاقه نداشت.

این کتاب مفاهیم سنتی دولت استعماری بریتانیا و نگرش آن نسبت به چین کمونیستی را به چالش می‌کشد. با ارائه یک قسمت به خصوص فریبنده از تاریخ اواخر استعمار، در بحث های جاری پیرامون گذشته بریتانیا شرکت می کند.

The history of colonial East Asia is a human anatomy describing beneficial organs of foreign rule. Proclaiming itself a schematic diagram open to inspection, the anatomy of the late British Empire nevertheless obscured much more than it revealed. This analogy in Price’s provocative Cold War history is not presented only as an insight on imperialism but deciphers competing nationalist ideologies, too. The Kuomintang contended vigorously against communist rule in southern China for a decade after the end of the civil war in 1949 and Chinese communists disparaged British colonialism in Hong Kong in a war of words peaking in 1956–1957. These clashes of will did not produce new rulers in either place. They informed a period of Sino-British strategic partnership based on recognition that a capitalist enclave in southern China had its uses.

By focusing on the Hong Kong region, Resistance in Colonial and Communist China compares anatomies of the British colonial government, the Chinese communists and stateless members of the remnant Kuomintang (1950–1963). Price asserts that after 1949, the colonial government of Hong Kong politically favoured the Kuomintang organised crime societies over their communist nationalist adversaries despite historiographical explanation that it favoured neither.

This book challenges traditional concepts of the British colonial government and its attitude towards communist China. It engages in current debates surrounding Britain’s past by presenting a particularly devious episode of late colonial history.