Resilienz bis ins hohe Alter – was wir von Johann Sebastian Bach lernen können: Für alle Interessierten

زندگی‌نامه یوهان سباستین باخ از منظر انعطاف‌پذیری نگریسته می‌شود: چگونه آهنگساز بزرگ توانست با وجود شکست‌ها، شکست‌ها و موقعیت‌های مرزی، پتانسیل خلاق خارق‌العاده خود را توسعه دهد؟ ارتباط بین پیشرفت در مراحل مختلف زندگی و کارهای فردی تا چه حد قابل تشخیص است؟ آیا می توان خود زندگی باخ را به یک «کار» تعبیر کرد؟ پس از مروری بر تحقیقات تاب آوری روانشناختی، از دست دادن زودهنگام والدین، مرگ همسر اول و آخرین مرحله زندگی یوهان سباستین باخ که با محدودیت های سلامتی و از دست دادن توانایی بینایی مشخص می شد، مورد بررسی قرار می گیرد. مشخص می شود که او تا پایان عمر توانسته است در کار و همچنین در سبک زندگی خود به توانایی های خلاقانه خود پی ببرد که پیوندهای مذهبی او از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

Die Biografie Johann Sebastian Bachs wird unter dem Gesichtspunkt der Resilienz betrachtet: Wie ist es dem großen Komponisten gelungen, trotz zahlreicher Verluste, Rückschläge und Grenzsituationen sein außerordentliches schöpferisches Potenzial zu entfalten? Inwieweit sind Bezüge zwischen der Entwicklung in verschiedenen Lebensabschnitten und einzelnen Werken erkennbar? Lässt sich das Leben Bachs selbst als „Werk“ interpretieren? Nach einem Überblick über psychologische Resilienzforschung werden der frühe Verlust seiner Eltern, der Tod seiner ersten Frau und die von gesundheitlichen Einschränkungen und dem Verlust der Sehfähigkeit geprägte letzte Lebensphase Johann Sebastian Bachs untersucht. Dabei wird deutlich, dass es ihm bis ans Ende seines Lebens gelungen ist, sein schöpferisches Potenzial in seinem Werk wie auch in seiner Lebensführung zu verwirklichen, wobei seiner religiösen Bindung besondere Bedeutung zukommt.