Resilience Thinking in Urban Planning

در ادبیات اتفاق نظر وجود دارد که مناطق شهری به طور فزاینده ای در برابر نتایج تجدید ساختار اقتصادی تحت ایدئولوژی اقتصادی سیاسی نئولیبرال آسیب پذیر شده اند. افزایش فراوانی و تنوع گسترده مشکلات شواهدی را نشان می دهد که سیاست ها، برنامه ریزی ها و شیوه های اجتماعی-اقتصادی و فضایی معرفی شده تحت دستور کار نئولیبرال دیگر نمی تواند پایدار بماند. از آنجایی که این کمبود در میان سیاست گذاران، برنامه ریزان و محققان شهری در نقاط مختلف جهان آشکارتر می شد، گروهی از محققان ناراضی جست و جوی رویکردهای جدیدی را برای رسیدگی به آسیب پذیری های روزافزون سیستم های شهری در پی رشد اقتصادی-اجتماعی و اکولوژیکی آغاز کردند. چالش ها و مسائل. این کتاب تلاش مشترک کسانی است که مدت‌ها احساس می‌کردند که سیستم‌ها و سیاست‌های برنامه‌ریزی معاصر در آماده‌سازی شهرها برای آینده در دنیایی که به طور فزاینده‌ای نولیبرالیزه می‌شود، کافی نیستند. این استدلال می کند که "تفکر تاب آوری" می تواند اساس یک رویکرد جایگزین برای برنامه ریزی را تشکیل دهد. این کتاب با تکیه بر مطالعات موردی از پنج شهر در اروپا، یعنی لیسبون، پورتو، استانبول، استکهلم و روتردام، کاوشی در دیدگاه انعطاف‌پذیری انجام می‌دهد، تعدادی از بحث‌های نظری را مطرح می‌کند و رویکرد روش‌شناختی جدیدی را بر اساس شواهد تجربی پیشنهاد می‌کند. این کتاب بینش هایی را برای روشنفکرانی فراهم می کند که دیدگاه ها و اصول جایگزین یک رویکرد برنامه ریزی جدید را بررسی می کنند.

There is consensus in literature that urban areas have become increasingly vulnerable to the outcomes of economic restructuring under the neoliberal political economic ideology. The increased frequency and widening diversity of problems offer evidence that the socio-economic and spatial policies, planning and practices introduced under the neoliberal agenda can no longer be sustained. As this shortfall was becoming more evident among urban policymakers, planners, and researchers in different parts of the world, a group of discontent researchers began searching for new approaches to addressing the increasing vulnerabilities of urban systems in the wake of growing socio-economic and ecological problems. This book is the joint effort of those who have long felt that contemporary planning systems and policies are inadequate in preparing cities for the future in an increasingly neoliberalising world. It argues that “resilience thinking” can form the basis of an alternative approach to planning. Drawing upon case studies from five cities in Europe, namely Lisbon, Porto, Istanbul, Stockholm, and Rotterdam, the book makes an exploration of the resilience perspective, raising a number of theoretical debates, and suggesting a new methodological approach based on empirical evidence. This book provides insights for intellectuals exploring alternative perspectives and principles of a new planning approach.