Reputation als Risikofaktor in technologieorientierten Unternehmen: Status Quo – Reputationstreiber – Bewertungsmodell

​موفقیت یا شکست آتی یک شرکت نه تنها بر اساس سرمایه فیزیکی گزارش شده در ترازنامه، بلکه به‌ویژه با شهرت دارایی نامشهود شکننده نیز شکل می‌گیرد. ساخت موفقیت آمیز این دارایی اصلی زمان زیادی می برد، در حالی که وقوع خطرات شهرت می تواند به سرعت باعث آسیب ماندگار به شهرت شود. کریستین وایسنشتاینر یک مدل از لحاظ نظری مناسب برای گسترش سیستمی فرآیند مدیریت ریسک ارائه می‌کند که شهرت چند بعدی و برجسته شرکت را در نظر می‌گیرد. تهدیدهای مهم برای شهرت به طور سیستماتیک و درون سازمانی منعکس می شوند و به طور فعال کنترل می شوند تا از تخریب شهرت جلوگیری شود و در نتیجه به طور پایدار شهرت دارایی نامشهود مهم حفظ شود.

​Der künftige Erfolg bzw. Misserfolg eines Unternehmens wird nicht nur vom bilanziell ausgewiesenen Sachkapital geprägt, sondern insbesondere auch vom fragilen immateriellen Asset Reputation. Es erfordert viel Zeit, um diesen zentralen Vermögenswert erfolgreich aufzubauen, wogegen ein Eintritt reputationswirksamer Risiken eine nachhaltige Reputationsschädigung schnell herbeiführen kann. Christian Weißensteiner stellt ein theoretisch fundiertes Modell zur system immanenten Erweiterung des Risikomanagementprozesses vor, welches die mehrdimensionale und saliente Unternehmensreputation berücksichtigt. Wesentliche Reputationsbedrohungen werden systematisch und organisationsintern reflektiert und einer proaktiven Steuerung zugeführt, um einer Reputations-Destruktion vorzubeugen und somit das bedeutende immaterielle Asset Reputation nachhaltig zu bewahren.