Reproductions of Banality: Fascism, Literature, and French Intellectual Life

Reproductions of Banality اولین بار در سال 1986 منتشر شد. نسخه‌های آرشیو مینه‌سوتا از فناوری دیجیتال استفاده می‌کنند تا کتاب‌هایی را که مدت‌ها در دسترس نبودند، دوباره در دسترس قرار دهند و بدون تغییر از نسخه‌های اصلی انتشارات دانشگاه مینه‌سوتا منتشر شده‌اند. .

یک دولت فاشیستی مستقر هرگز در فرانسه وجود نداشته است و پس از جنگ جهانی دوم این تمایل وجود داشت که اشغال نازی ها را مسئول حضور فاشیست ها در داخل کشور بدانند. با این حال، خاطره فاشیسم در صفوف آنها هنوز روشنفکران فرانسوی را آزار می دهد، و پرسش ها در مورد نسخه فرانسوی ایدئولوژی فاشیستی در سال های پس از جنگ بارها و بارها به خط مقدم سیاسی بازگشته است. آلیس یاگار کاپلان در بازتولیدهای ابتذال به بررسی توسعه ایدئولوژی فاشیستی می‌پردازد که در فرهنگ قبل از جنگ و فرانسه اشغالی تجلی یافت. فاشیسم فرانسوی دقیقاً به این دلیل که فقط در مرحله «تجمع» یا شکل‌گیری وجود داشت و هرگز به قدرتی دست نیافت که دستگاه دولتی بوروکراتیک را با خود به ارمغان می‌آورد، فاشیسم فرانسوی هرگز عناصر اتوپیایی، اشتراکی یا جذابیت زیبایی‌شناختی متعاقب خود را از دست نداد. کاپلان این زیبایی‌شناسی فاشیستی و قدرت جذب گیج‌کننده‌اش را با نگاهی دقیق به بقایای آن می‌سنجید: روایت‌ها، شعارها، روزنامه‌ها و نقد فیلم که توسط گروهی از نویسندگانی که در دهه‌های 1930 و اوایل دهه 1940 در پاریس کار می‌کردند. لحظه واقعی.\"

این نویسندگان عبارتند از: پیر دریو لا روشل، لوئی-فردیناند سلین، لوسین رباتات، روبرت برازیلاک، و موریس باردشه، و همچنین دو پیشرو فاشیسم فرانسوی، ژرژ سورل و آینده نگر ایتالیایی F.T. مارینتی که هواپیما را حامل صنعتی تخیلات جنسی و محرک اصلی در گذر از آینده‌گرایی به فاشیسم ساخت. کار کاپلان مبتنی بر نظریه‌های مارکسیستی و روانکاوانه فاشیسم و ​​مفاهیم پیش پا افتاده و بازتولید مکانیکی است که از والتر بنیامین متکی است. او با تأکید بر نقشی که فناوری‌های جدید بینایی و صدا بازی می‌کنند، می‌تواند ماهیت فضای فرهنگی و سیاسی سرکوب شده طولانی‌مدت را که فاشیسم فرانسوی را به وجود آورد، نشان دهد و - به طور ضمنی - نشان دهد که بازاریابی انبوه ایدئولوژی در دولت‌های دموکراتیک شباهت خانوادگی به شیوه فاشیستی دوران قبل دارد.

Reproductions of Banality was first published in 1986. Minnesota Archive Editions uses digital technology to make long-unavailable books once again accessible, and are published unaltered from the original University of Minnesota Press editions.

An established fascist state has never existed in France, and after World War II there was a tendency to blame the Nazi Occupation for the presence of fascists within the country. Yet the memory of fascism within their ranks still haunts French intellectuals, and questions about a French version of fascist ideology have returned to the political forefront again and again in the years since the war. In Reproductions of Banality, Alice Yaegar Kaplan investigates the development of fascist ideology as it was manifested in the culture of prewar and Occupied France. Precisely because it existed only in a "gathering" or formative stage, and never achieved the power that brings with it a bureaucratic state apparatus, French fascism never lost its utopian, communal elements, or its consequent aesthetic appeal. Kaplan weighs this fascist aesthetic and its puzzling power of attraction by looking closely at its material remains: the narratives, slogans, newspapers, and film criticism produced by a group of writers who worked in Paris in the 1930s and early 1940s — their "most real moment."

These writers include Pierre Drieu la Rochelle, Louis-Ferdinand Celine, Lucien Rebatat, Robert Brasillach, and Maurice Bardeche, as well as two precursors of French fascism, Georges Sorel and the Italian futurist F.T. Marinetti, who made of the airplane an industrial carrier of sexual fantasies and a prime mover in the transit from futurism to fascism. Kaplan's work is grounded in the major Marxist and psychoanalytic theories of fascism and in concepts of banality and mechanical reproduction that draw upon Walter Benjamin. Emphasizing the role played by the new technologies of sight and sound, she is able to suggest the nature of the long-repressed cultural and political climate that produced French fascism, and to show—by implication — that the mass marketing of ideology in democratic states bears a family resemblance to the fascist mode of an earlier time.