Repainting the Walls of Lunda: Information Colonialism and Angolan Art

نقاشی مجدد دیوارهای لوندا شرح وقایع انتشار و انتشار یک کتاب مردم شناسی به نام Paredes Pintadas da Lunda (دیوارهای نقاشی شده لوندا) است که در سال انتشار یافت. پرتغالی در سال 1953. این کتاب شامل تصاویری از نقاشی های دیواری و نقاشی های شنی مردمان چوکوه در شمال شرقی آنگولا بود. این بازتولیدها در هنر ناسیونالیستی آنگولا پس از استقلال و هنر معاصر پس از جنگ داخلی اقتباس شدند. همانطور که دلیندا کولیر می گوید، روایت تصویری روابط پیچیده بین محتوا، توزیع و سیاسی شدن را پیش زمینه می کند. نتیجه نگاهی ظریف به شیوه‌های هنری است که در اقتصاد سیاسی به همان اندازه در مسائل زیبایی‌شناسی درگیر شده است.

پس از تاریخی‌سازی تغییرات شدید رسانه‌ها برای تصاویر چوکوه، از شن و ماسه و خانه تا کتاب و از آنالوگ به دیجیتال، Collier منطق رسمی و زیرساختی تصاویر دو بعدی را در قالب‌های بعدی آن‌ها، از نقاشی‌های بوم پس از استقلال گرفته تا تصاویر اینترنتی، تحلیل می‌کند. Collier هیچ یک از این تکرارها را نفی یا محو تکرار قبلی نمی داند. در عوض، او استدلال می‌کند که منطق رسانه‌های بازتولید، گذشته را در بر می‌گیرد: هر میانجی لایه دیگری از زمینه و محتوا را اضافه می‌کند. همانطور که Collier می بیند، تاریخی بودن تصاویر در درون این لایه های رسانه ای گنجانده شده است، که بسیاری از هنرمندان پس از استقلال آنگولا در هنگام توصیف مواجهه خود با بازتولید هنر Chokwe از آن به عنوان ارواح یا اجداد صحبت می کنند.

اگر، به عنوان کالیر معتقد است، «آفریقا رسانه‌ها را به دردسر می‌اندازد»، این کتاب نظریه‌های ساده و ساخت‌های عاشقانه «آفریقای آنالوگ»، مرزهای بین هنر و سایبرنتیک، و دیوار آتش بین استعمار و پسااستعمار را مشکل می‌کند.

Repainting the Walls of Lunda chronicles the publication and dissemination of an anthropology book, Paredes Pintadas da Lunda (Painted Walls of Lunda), which was published in Portuguese in 1953. The book featured illustrations of wall murals and sand drawings of the Chokwe peoples of northeastern Angola. These reproductions were adapted in postindependence Angolan nationalist art and post–civil war contemporary art. As Delinda Collier recounts, the pictorial narrative foregrounds the complex relationships between content, distribution, and politicization. The result is a nuanced look at the practices of art entangled in political economies as much as in issues of aesthetics.

After historicizing the drastic changes in media for the Chokwe images, from sand and dwelling to book and from analog to digital, Collier analyzes the formal and infrastructural logic of the two-dimensional images in their subsequent formats, from postindependence canvas paintings to Internet images. Collier does not view any of these iterations as a negation or obliteration of the previous one. Instead, she argues that the logic of reproductive media envelops the past: each mediation adds another layer of context and content. As Collier sees it, the images’ historicity is embedded within these media layers, which many Angolan postindependence artists speak of in terms of ghosts or ancestors when describing their encounter with reproductions of the Chokwe art.

If, as Collier contends, “Africa troubles media,” this book troubles facile theories and romantic constructions of “analog Africa,” boundaries between art and cybernetics, and the firewall between the colonial and the postcolonial.