دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Florence Bouchet
سری: Texte, Codex & Contexte, 13
ISBN (شابک) : 9782503533506, 9782503540320
ناشر: Brepols
سال نشر: 2011
تعداد صفحات: 310
زبان: French
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 12 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب René d’Anjou, écrivain et mécène (1409-1480) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب رنه دانژو، نویسنده و حامی (1409-1480) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
به مناسبت ششمین سالگرد تولد رنه، دوک آنژو و کنت پروونس، این جلد چند رشتهای دیدگاههای جدیدی را درباره کنش شاهزادهای ارائه میکند که علیرغم شکستهای سیاسیاش، نویسندهای ظریف و حامی کنجکاو همه بود. هنر. از آثار ادبی رنه دانژو (کتاب قلب عاشقانه، مرتفع کردن لذت بیهوده، پیمان و تخمین شکل مسابقات) و همچنین کتابخانه، خط مشی فرهنگی او، نویسندگان و هنرمندان در آن بحث می شود. خدمات، نمایش های کنجکاوی، بازتابی از ذوق ادبی و تخیل پایان قرون وسطی. شخصیت شاهزاده از نظر معنایی بسیار غنی به نظر می رسد، زیرا او در تقاطع فئودالیسم (که او یکی از آخرین نمایندگان بزرگ آن بود، در زمانی که قدرت سلطنتی خود را نشان می داد) و اومانیسم (که رنه از آن برخوردار بود) قرار دارد. پیشبینی روابطی که او را به ایتالیا پیوند میداد).
À l’occasion du 6e centenaire de la naissance de René, duc d’Anjou et comte de Provence, ce volume pluridisciplinaire propose des perspectives nouvelles sur l’action d’un prince qui, malgré ses déboires politiques, fut un écrivain subtil et un mécène curieux de tous les arts. Sont abordés l’œuvre littéraire de René d’Anjou (Livre du Cœur d’amour épris, Mortifiement de vaine plaisance, Traité et devis de la forme d’un tournoi), mais aussi sa bibliothèque, sa politique culturelle, les écrivains et artistes à son service, les spectacles curiaux, reflet de goûts littéraires et de l’imaginaire de la fin du Moyen Âge. La personnalité du prince apparaît particulièrement riche de sens, en ce qu’il se situe au carrefour de la féodalité (dont il fut l’un des derniers grands représentants, à une époque où s’affirmait le pouvoir royal) et de l’humanisme (dont René eut un avant-goût par les liens qui l’attachaient à l’Italie).
Front matter (“Table des matières”, “Note et remerciements”), p. 1 Free Access L’œil et l’esprit de René d’Anjou, p. 9 Jacqueline Cerquiglini-Toulet https://doi.org/10.1484/M.TCC-EB.1.100015 Introduction au personnage de René d’Anjou : poète ou politique?, p. 13 Florence Bouchet https://doi.org/10.1484/M.TCC-EB.1.100016 Relecture(s) du Roman de Paris et Vienne, p. 23 Marie-Geneviève Grossel https://doi.org/10.1484/M.TCC-EB.1.100017 «L’on m’appelle Melancolie»: lecture comparative d’une femme laide dans Le Livre du Cœur d’amour épris et La Forest de Tristesse, p. 37 Helen Swift https://doi.org/10.1484/M.TCC-EB.1.100018 Le pain de Mélancolie, l’ail du berger, les fruits de paradis : Nourriture, intertextualité et registre d’expression dans l’œuvre de René d’Anjou, p. 53 Jean-Claude Mühlethaler https://doi.org/10.1484/M.TCC-EB.1.100019 Une analogie éthique : le Cœur et son désir dans le Livre du Cœur d’amour épris de René d’Anjou et les poésies de Charles d’Orléans, p. 69 Élodie Soulenq https://doi.org/10.1484/M.TCC-EB.1.100020 Les yeux et les oreilles dans l’écriture allégorique du Mortifiement de Vaine Plaisance, p. 85 Fabienne Pomel https://doi.org/10.1484/M.TCC-EB.1.100021 Lecture croisée de Jean Gerson et de René d’Anjou : la figure du prince-poète méditant, p. 99 Virginie Minet-Mahy https://doi.org/10.1484/M.TCC-EB.1.100022 « Regarder le temps » : Temps et image dans le Livre du Cœur d’Amour épris, p. 119 Philippe Maupeu https://doi.org/10.1484/M.TCC-EB.1.100023 Pour une lecture performative de l’œuvre de René d’Anjou? Le dialogue des arts dans le Livre du Cuer d’Amours espris de Paris : écriture, peinture, spectacle (autour des tapisseries de Vénus), p. 135 Rose-Marie Ferré https://doi.org/10.1484/M.TCC-EB.1.100024 Médailles et humanisme. René d’Anjou et la diplomatie artistique en Italie, p. 159 Nicolas Bock https://doi.org/10.1484/M.TCC-EB.1.100025 Le tournoi idéal : la création du bon chevalier et la politique courtoise de René d’Anjou, p. 179 Christian Freigang https://doi.org/10.1484/M.TCC-EB.1.100026 « Une gente pastourelle » : René d’Anjou, Louis de Beauvau et le Pas d’armes de la bergère, p. 197 Jane H. M. Taylor https://doi.org/10.1484/M.TCC-EB.1.100027 Dans l’ombre du prince : la carrière littéraire de Jehan du Prier à la cour de René d’Anjou, p. 209 Helena Kogen https://doi.org/10.1484/M.TCC-EB.1.100028 Théâtre, politique et religion : l’art dramatique à la cour de René d’Anjou, p. 223 Gabriella Parussa https://doi.org/10.1484/M.TCC-EB.1.100029 René d’Anjou et l’idéal chevaleresque, p. 239 Marco Nievergelt https://doi.org/10.1484/M.TCC-EB.1.100030 René d’Anjou et Louis XI mécènes, entre émulation et rivalité, p. 255 Sophie Cassagnes-Brouquet https://doi.org/10.1484/M.TCC-EB.1.100031 Le roi René, Janus Pannonius et la politique de la transmission culturelle en Italie à la Renaissance, p. 271 Oren Margolis https://doi.org/10.1484/M.TCC-EB.1.100032 De l’émulation bibliophile à la création auctoriale. La dynamique littéraire à la cour de René d’Anjou, p. 285 Tania Van Hemelryck, Hélène Haug https://doi.org/10.1484/M.TCC-EB.1.100033 Back matter (“Table des illustrations”), p. 307