Remapping the Indian Postcolonial Canon: Remap, Reimagine and Retranslate

این کتاب به طور انتقادی قانون پسااستعماری را مورد بررسی قرار می دهد و توجه نامتناسب به متون نوشته شده به زبان انگلیسی و استفاده بیش از حد از آنها در تلاش برای درک شرایط پسااستعماری را زیر سوال می برد. نویسنده به عدم بازنمایی ادبیات هند در تئوری، و نارسایی تعمیم تجربیات و ذهنیت های پسااستعماری بر اساس ادبیات تولید شده در یک زبان (انگلیسی) می پردازد. این استدلال می کند که، در حالی که دانش پژوهی پسااستعماری با موفقیت اروپا محوری را به چالش کشیده است، اکنون زمان آن رسیده است که ابعاد آن را فراتر از ادبیات انگلیسی و فرانکوفون گسترش دهیم تا ادبیات به زبان های دیگر مانند هندی، تلوگو، تامیل، تاگالوگ و سواحیلی را در بر گیرد.

This book critically examines the postcolonial canon, questioning both the disproportionate attention to texts written in English and their overuse in attempts to understand the postcolonial condition. The author addresses the non-representation of Indian literature in theory, and the inadequacy of generalizing postcolonial experiences and subjectivities based on literature produced in one language (English). It argues that, while postcolonial scholarship has successfully challenged Eurocentrism, it is now time to extend the dimensions beyond Anglophone and Francophone literatures to include literatures in other languages such as Hindi, Telugu, Tamil, Tagalog, and Swahili.