Religion, Law, and the Land: Native Americans and the Judicial Interpretation of Sacred Land

این کتاب با بررسی مجموعه ای از تصمیمات دادگاهی که در طول دهه 1980 در رابطه با ادعاهای حقوقی چندین قبیله بومیان آمریکا که سعی در حفاظت از سرزمین های مورد احترام اجدادی خود در برابر طرح های توسعه توسط دولت فدرال داشتند، اتخاذ شد، این کتاب به سؤالات مهم مطرح شده در مورد وضعیت مذهبی زمین می پردازد. . قبایل از متمم اول حق اعمال آزادانه دین به عنوان مبنای ادعای خود استفاده کردند، زیرا اقدامات دولتی تهدیدی برای تغییر سرزمینی بود که به عنوان واقعیت مقدس اولیه عمل می کرد که بدون آن اعمال مذهبی مشتق شده آنها بی معنی بود. براون استدلال می‌کند که تصور محدودی از مذهب از سوی دادگاه‌ها، همراه با تمایل فرهنگی فراگیر نسبت به زمین به‌عنوان مالکیت خصوصی، تحلیل قانون اساسی دادگاه‌ها برای سلب آزادی مذهبی شاکیان بومی آمریکا را مخدوش کرد.

براون به چهار پرونده نگاه می‌کند که این موضوع را در سطح ناحیه فدرال و دادگاه استیناف مطرح کرده‌اند که در زمین‌هایی در تنسی، یوتا، داکوتای جنوبی و آریزونا متمرکز شده‌اند. سپس پرونده پنجمی را در مورد زمین در شمال غربی کالیفرنیا بررسی می کند که در نهایت به دادگاه عالی ایالات متحده رفت. در همه موارد، نگارنده نقص‌های جدی را در ارزیابی‌های قضایی تشخیص می‌دهد. دادگاه‌های پایین‌تر تصوری از دین به‌عنوان مجموعه‌ای از باورها و اعمالی که گسسته و اساساً جدا از زمین هستند، به کار بردند، بنابراین پایه‌های اساسی ادعاهای قبیله‌ای را تحریف و بی‌ارزش کردند. این تثبیت تقلیل‌آمیز زمین به‌عنوان مالکیت، ضمنی در احکام چهار پرونده اول، بود که به صراحت در تصمیم دادگاه عالی در انجمن حفاظتی گورستان‌های شمال غربی هند لینگ در سال 1988 مورد تأیید و تدوین قرار گرفت. برای دستیابی به چنین موقعیتی، دیوان عالی به طور غیرقانونی درگیر تصمیم گیری سیاستی برای حفاظت از مالکیت زمین های دولتی شد و این کار را از طریق انکار تکان دهنده رویه قضایی تثبیت شده خود در پرونده های مربوط به اعمال آزادانه دین انجام داد.

Examining a series of court decisions made during the 1980s regarding the legal claims of several Native American tribes who attempted to protect ancestrally revered lands from development schemes by the federal government, this book looks at important questions raised about the religious status of land. The tribes used the First Amendment right of free exercise of religion as the basis of their claim, since governmental action threatened to alter the land which served as the primordial sacred reality without which their derivative religious practices would be meaningless. Brown argues that a constricted notion of religion on the part of the courts, combined with a pervasive cultural predisposition towards land as private property, marred the Constitutional analysis of the courts to deprive the Native American plaintiffs of religious liberty.

Brown looks at four cases, which raised the issue at the federal district and appellate court levels, centered on lands in Tennessee, Utah, South Dakota, and Arizona; then it considers a fifth case regarding land in northwestern California, which ultimately went to the U.S. Supreme Court. In all cases, the author identifies serious deficiencies in the judicial evaluations. The lower courts applied a conception of religion as a set of beliefs and practices that are discrete and essentially separate from land, thus distorting and devaluing the fundamental basis of the tribal claims. It was this reductive fixation of land as property, implicit in the rulings of the first four cases, that became explicitly sanctioned and codified in the Supreme Court's decision in Lyng v. Northwest Indian Cemetery Protective Association of 1988. In reaching such a position, the Supreme Court injudiciously engaged in a policy determination to protect government land holdings, and did so through a shocking repudiation of its own long established jurisprudential procedure in cases concerning the free exercise of religion.