Relaxin and the Fine Structure of Proteins

Relaxin، شاید بیش از هر هورمون دیگری، دارای سابقه متنوعی در برانگیختن اشتیاق، طرد شدن، بدبینی و غفلت‌های طولانی است. مدت‌ها پس از کشف، این هورمون در جستجوی نقش فیزیولوژیکی در انسان بود. امروزه، ریلکسین در رشد، تکامل و عملکرد پستان، اثر یونوتروپیک و کرونوتروپیک بر روی قلب، و فعالیت آنژیوژنیک در بافت‌های محیطی و آندومتر نقش دارد. بیشتر به دلیل تأثیر آن بر روی رحم و سمفیز پوبیس در آماده سازی برای زایمان شناخته شده است. با این حال، ادبیات نشان می دهد که همه عملکردها در یک گونه رخ نمی دهند. این کتاب نحوه به دست آوردن مولکول ها یا مشتقات لازم برای تحقیق را شرح می دهد و مستقیماً به طراحی مولکول های جدید برای کاربردهای خاص می رسد.

Relaxin, perhaps more than any other hormone, has a varied history of eliciting enthusiasm, rejection, skepticism, and long lapses of neglect. Long after its discovery, it was a hormone in search of a physiological role in humans. Today, relaxin is implicated in mammary growth, development and function, ionotropic and chronotropic action on the heart, and angiogenic activity in both the peripheral tissues and the endometrium. It is best known for its effect on the uterus and the symphysis pubis in preparation for parturition. However, the literature suggests that not all functions occur in one species. This book describes how to obtain the necessary molecules or derivatives for research, reaching right into the design of new molecules for specific applications.