دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: نویسندگان: Prof. Dr. Erich Huster, Dr. Lothar Wallek, Dipl.-Phys. Wolfgang Hoffmann (auth.) سری: Forschungsberichte des Landes Nordrhein-Westfalen 1942 ISBN (شابک) : 9783663066705, 9783663075837 ناشر: VS Verlag für Sozialwissenschaften سال نشر: 1968 تعداد صفحات: 29 زبان: German فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 776 کیلوبایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب اندازه گیری نسبی قطبی شدن طولی ذرات β Eu152: علم، عمومی
در صورت تبدیل فایل کتاب Relativmessung der longitudinalen Polarisation der β-Teilchen des Eu152 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب اندازه گیری نسبی قطبی شدن طولی ذرات β Eu152 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
اسپین الکترون ها می تواند مقادیر +t li یا -t Ti را در یک جهت معین Z در نظر بگیرد. قطبش یک پرتو الکترونی نسبت به جهت Z به این صورت تعریف می شود که در آن N+ تعداد ذرات با مولفه اسپین + t li، N_ که با جزء - t li است. در یک پرتو غیرقطبی از الکترون ها، هر جهت اسپین به یک اندازه محتمل است. در سال 1929، MaTT [1] قطبش را در نتیجه جفت شدن مدار اسپین برای پرتوی از الکترون های پراکنده از هسته های اتمی سنگین پیش بینی کرده بود. اولین تلاش ها برای تولید پرتوهای الکترونی قطبی شده اندکی پس از کار نظری MaTT آغاز شد. با این حال، در ابتدا، تمام تلاشها برای تولید الکترونهای قطبیشده به این روش به دلیل مشکلات بزرگ تجربی با شکست مواجه شدند. تنها در سال 1942 بود که نظریه MaTT تأیید شد. از آنجایی که اسپین الکترون ها نشان دهنده یک حرکت چرخشی است، یک حس مارپیچی برای قطبش در جهت تکانه ({raquo}قطبش طولی{laquo}) همراه با تکانه تعریف می شود. تا سال 1956 مسلم بود که ذرات β باید غیرقطبی شوند، زیرا در غیر این صورت تغییر ناپذیری با توجه به بازتابهای فضایی (برابری) نقض میشد. تا سال 1957 C.S. اگر فرض LEE و YANG مبنی بر اینکه برابری در برهمکنشهای ضعیف حفظ نمیشود، بهطور تجربی تأیید شود، قطبش ذرات β مورد بررسی قرار گرفت. FRAUENFELDER و همکاران [2] توانستند نشان دهند که ذرات β به صورت طولی قطبی شده اند. اسپین ذرات ß ترجیحاً ضد موازی است و اسپین ذرات ß+ ترجیحاً موازی با تکانه است.
Der Spin von Elektronen kann in einer vorgegebenen Richtung Z die Werte + t li bzw. - t Ti annehmen. Man definiert die Polarisation eines Elektronenstrahls in bezug auf die Richtung Z als Dabei ist N+ die Anzahl der Teilchen mit der Spinkomponente + t li, N_ die mit der Komponente - t li. Bei einem unpolarisierten Strahl von Elektronen ist jede Spin richtung gleich wahrscheinlich. MaTT [1] hatte 1929 eine Polarisation als Folge der Spin-Bahn-Kopplung für einen Strahl von Elektronen vorhergesagt, die an schweren Atomkernen gestreut worden waren. Die ersten Versuche, polarisierte Elektronen strahlen herzustellen, setzten schon kurz nach den theoretischen Arbeiten von MaTT ein. Zunächst scheiterten jedoch alle Versuche, auf diese Art polarisierte Elektronen zu erzeugen, an den großen experimentellen Schwierigkeiten. Erst 1942 gelang es, die Theorie von MaTT zu bestätigen. Da der Spin der Elektronen eine Drehbewegung repräsentiert, ist für eine Polarisation in Impulsrichtung ({raquo}longitudinale Polarisation{laquo}) mit dem Impuls zusammen ein Schraubensinn definiert. Bis 1956 galt es als selbstverständlich, daß ß-Teilchen unpolari siert sein müssen, da sonst die Invarianz gegenüber Raumspiegelungen (Parität) ver letzt wäre. Erst als 1957 C.S. Wu die Vermutung von LEE und Y ANG, daß die Parität bei schwachen Wechselwirkungen nicht erhalten bleibt, experimentell bestätigen konnte, untersuchte man die Polarisation der ß-Teilchen. FRAUENFELDER und Mitarbeiter [2] konnten zeigen, daß die ß-Teilchen longitudinal polarisiert sind. Dabei steht der Spin der ß--Teilchen bevorzugt antiparallel, der der ß+-Teilchen bevorzugt parallel zum Impuls.
Front Matter....Pages 1-3
Einleitung....Pages 5-6
Theorie des β-Zerfalls....Pages 6-11
Bisherige Untersuchungen des (3 − → 2 + )- β − -Zerfalls des Eu 152 ....Pages 11-13
Meßmethode....Pages 13-16
Aufbau der Apparatur....Pages 16-21
Quellenherstellung....Pages 21-21
Meßergebnisse....Pages 22-24
Diskussion des Meßergebnisses....Pages 24-26
Zusammenfassung....Pages 27-27
Back Matter....Pages 28-30