Relativity and the Question of Discretization in Astronomy

تحقیقات نظری در نسبیت عام و داده‌های رصدی از نجوم کهکشانی در این مجلد در کمک به یکی از قدیمی‌ترین پرسش‌های فلسفه طبیعی ترکیب می‌شوند: آیا ساختار جهان فیزیکی با یک شیوه بازنمایی پیوسته یا گسسته به اندازه کافی توصیف می‌شود؟ از زمان فیثاغورثیان، این سؤال هر از چند گاهی در قالب های مختلف در علم و همچنین در فلسفه مطرح شده است. یکی از تلخ‌ترین و روشن‌کننده‌ترین مناقشات بین دیدگاه‌های پیوسته و گسسته را می‌توان در توصیف موجی در مقابل جسمی پدیده‌های نوری یافت. این مناقشه تا زمانی که نظریه کوانتومی توسعه پیدا نکرد، برای رضایت بیشتر قهرمانان آن حل نشد. با این حال، چندین ابهام که هنوز این سوال را پنهان می کند، نشان می دهد که ممکن است قبل از ارائه پاسخ های رضایت بخش تر، فرمول بندی عمیق تری لازم باشد. همراه با فقدان آشکار اثر کوانتیزاسیون در ساختارهای نجومی و کیهانی، ابهاماتی در مورد نقش مقیاس ناظر در درک یا عدم درک توزیع‌های گسسته ایجاد می‌کند. برخی از تفسیرهای متافیزیکی و مفاهیم مکانیک کوانتومی که در سال‌های اخیر انجام شده‌اند، در صورتی که وجود توصیف‌های گسسته در ساختارهای نجومی و کیهانی ثابت شود، مورد بازنگری قرار خواهند گرفت.

Theoretical researches in general relativity and observational data from galactic astronomy combine in this volume in contributions to one of the oldest questions of natural philosophy: Is the structure of the physical world more adequately described by a continuous or a discrete mode of representation? Since the days of the Pythagoreans, this question has surfaced from time to time in various guises in science as well as in philosophy. One of the most bitterly contested and illuminating controversies between the continuous and the discrete viewpoints is to be found in the wave versus corpuscular description of optical phenom­ enae. This controversy was not resolved to the satisfaction of most of its protaganists until the development of the quantum theory. However, several obscurities that still becloud the question suggest that some deeper formulation may be necessary before more satisfactory answers can be given 1. The firm establishment of the validity of quantized structure and discrete energy distributions on the atomic scale following the ideas of Max Planck, together with the apparent absence of quan­ tization effect in astronomical and cosmic structures leaves uncertainties concerning the role played by the scale of the observer in perceiving or not perceiving discrete distributions. Some of the metaphysical inter­ pretations and implications of the quantum mechanics that have been made in recent years 2 would be subject to revision if the existence of discretized descriptions were to be established in astronomical and cosmic structures.