دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: روانشناسی ویرایش: نویسندگان: Dan Merkur سری: New Imago ISBN (شابک) : 0765710153, 9780765710154 ناشر: Jason Aronson, Inc. سال نشر: 2013 تعداد صفحات: 318 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 3 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Relating to God: Clinical Psychoanalysis, Spirituality, and Theism به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب ارتباط با خدا: روانکاوی بالینی، معنویت و خداباوری نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در ارتباط با خدا: روانکاوی
بالینی، معنویت، و خداباوری، دن مرکور گفتمان دینی
را مفهومسازی میکند. در درون روانکاوی او پیشنهاد می کند که با
خدا به عنوان یک شخصیت انتقالی رفتار شود که تحلیل آن منجر به
کاهش محتوای والدینی می شود که به خدا فرافکنی می شود. مرکور
خاطرنشان می کند که تجارب تغییر دین به طور منظم شامل شهودهای
الهیاتی است که یا عقلانی هستند یا به دلیل عوارض بیمارگونه، به
نمادگرایی غیرعقلانی تغییر مکان داده اند. تحلیل، دینداری را سالم
تر می کند.
به طور سنتی، تفکر روانکاوانه دین را نادیده می گیرد. با
این حال، فروید سابقه دارد که روانکاوی را رویه ای خنثی خوانده
است. او استدلال کرد که دین، با وابستگی خود به خدای مشیتی که
نافرمانی را مجازات می کند، معنویت را بر اساس الگوی والدین انسان
تصور می کند و نمی تواند به شیوه ای علمی مناسب به معنویت نزدیک
شود. او کمی از پدیده های معنوی نوشت، اما هم به عقلانیت جهان و
هم به وقوع فراروان شناختی انتقال فکر اشاره
کرد.
گاهی اوقات، روانکاوان بعدی از زبان های مختلف برای تقابل
با اشکال سالم و بیمارگونه دین. اریش فروم مذاهب اقتدارگرا و
انسان گرایانه را متمایز می کرد، در حالی که دی. دبلیو وینیکات
رفتار فتیشیستی را محکوم می کرد و در عین حال توهمات بازیگوشی را
که مستلزم «اعتقاد به» هستند تأیید می کرد. این فرمولبندیها
موقعیت متوسطی را برای پزشکان ایجاد کردند، نه بهطور قاطعانه با
دین مخالف بودند، همانطور که روانکاوی کلاسیک بود، و نه از نسبیت
فرهنگی آنطور که رواندرمانگران «معنویگرا» در حال حاضر از آن
حمایت میکنند، استقبال میکنند.
روانکاوی چه نوع اعمال معنوی را غیر قابل اعتراض می
داند؟ فروم به عنوان نمونه هایی از دین اومانیستی، ذن بودیسم،
مراقبه ذهن آگاهی بودایی و از طریق
منفی یا «راه نفی» نام برد. که برخی از عرفای مسیحی
و یهودی از آن پیروی کرده اند. از آنجایی که رویکردهای مبتنی بر
کتاب مقدس کمتر شناخته شده است، مرکور در مورد تاریخچه، رویه ها و
درک روانکاوانه آنها بحث می کند.
In Relating to God:
Clinical Psychoanalysis, Spirituality, and Theism,
Dan Merkur conceptualizes religious discourse within
psychoanalysis. He proposes that God be treated as a
transferential figure whose analysis leads to a reduction of
the parental content that is projected onto God. Merkur notes
that religious conversion experiences regularly involve
theological intuitions that are either rational or, owing to
morbid complications, have undergone displacement into
irrational symbolism. Analysis renders the religiosity more
wholesome.
Traditionally, psychoanalytic thought has been dismissive
of religion. Freud is on record, however, as having called
psychoanalysis a neutral procedure. He argued that religion,
with its dependency on a providential God who punishes
disobedience, imagines spirituality on the model of human
parents and fails to approach spirituality in an appropriately
scientific manner. He wrote little of spiritual phenomena, but
mentioned both the rationality of the universe and the
parapsychological occurrence of thought
transference.
Occasionally, later psychoanalysts used different
language in order to contrast wholesome and morbid forms of
religion. Erich Fromm distinguished authoritarian and
humanistic religions, while D. W. Winnicott condemned
fetishistic behavior while approving of playful illusions that
require “belief-in.” These formulations constructed a middle
position for clinicians, neither categorically opposed to
religion as classical psychoanalysis was, nor do they embrace
cultural relativity as “spiritually oriented” psychotherapists
are currently advocating.
What sorts of spiritual practices does
psychoanalysis find unobjectionable? As examples of humanistic
religion, Fromm named Zen Buddhism, Buddhist mindfulness
meditation, and the via negativa
or “way of negating” that some Christian and Jewish
mystics have followed. Because the Bible-based approaches are
little known, Merkur discusses their histories, procedures, and
psychoanalytic understanding.