Reinventing State Capitalism: Leviathan in Business, Brazil and Beyond

موج آزادسازی که بازارهای جهانی را در دهه‌های 1980 و 90 فرا گرفت، شیوه‌های مدیریت اقتصاد دولت‌ها را تغییر داد. اختراع مجدد سرمایه داری دولتی ظهور گونه های جدیدی از سرمایه داری دولتی را تحلیل می کند که در آن دولت ها با سرمایه گذاران خصوصی به عنوان سهامداران اکثریت یا اقلیت در روابط عمومی تعامل دارند. شرکت های تجاری یا به عنوان حامیان مالی شرکت های صرفا خصوصی (به اصطلاح "قهرمانان ملی"). آلدو موساکیو و سرجیو لازارینی با تمرکز بر ارزیابی کمی دقیق از عملکرد اقتصادی برزیل از سال 1976 تا 2009، چگونگی تأثیر این مدل‌های سرمایه‌داری دولتی بر سرمایه‌گذاری و عملکرد شرکت‌ها را بررسی می‌کنند.

طبق یکی از این مدل‌ها در مدل، دولت به عنوان سرمایه گذار اکثریت عمل می کند و به شرکت دولتی (SOE) استقلال مالی می دهد و اجازه مدیریت حرفه ای را می دهد. نویسندگان استدلال می‌کنند که این شکل، بسیاری از مشکلات نمایندگی را که معمولاً توسط مالکیت دولتی با آن مواجه است کاهش داده است. بر اساس مدل ترکیبی دیگری، دولت از صندوق‌های ثروت دولتی، شرکت‌های هلدینگ و بانک‌های توسعه برای به دست آوردن سهم کمی از مالکیت سهام در یک شرکت استفاده می‌کند، در نتیجه به طور بالقوه محدودیت‌های سرمایه را کاهش می‌دهد و از قابلیت‌های پنهان استفاده می‌کند.

p>

هر دو مدل مزایا و هزینه هایی دارند. با این حال هیچ یک از این دو مدل وسوسه دولت ها برای مداخله در عملیات صنایع منابع طبیعی و سایر شرکت های بزرگ استراتژیک را به طور کامل از بین نبرده است. موساچیو و لازارینی نتیجه می‌گیرند که با این وجود، بحث طولانی‌مدت در مورد برتری یا پایین‌تر بودن مالکیت خصوصی نسبت به سرمایه‌داری دولتی بی‌ربط شده است. مالکیت خصوصی اکنون با سرمایه دولتی در مقیاس جهانی مخلوط شده است.

The wave of liberalization that swept world markets in the 1980s and 90s altered the ways that governments manage their economies. Reinventing State Capitalism analyzes the rise of new species of state capitalism in which governments interact with private investors either as majority or minority shareholders in publicly-traded corporations or as financial backers of purely private firms (the so-called "national champions"). Focusing on a detailed quantitative assessment of Brazil's economic performance from 1976 to 2009, Aldo Musacchio and Sergio Lazzarini examine how these models of state capitalism influence corporate investment and performance.

According to one model, the state acts as a majority investor, granting the state-owned enterprise (SOE) financial autonomy and allowing professional management. This form, the authors argue, has reduced many agency problems commonly faced by state ownership. According to another hybrid model, the state uses sovereign wealth funds, holding companies, and development banks to acquire a small share of equity ownership in a corporation, thereby potentially alleviating capital constraints and leveraging latent capabilities.

Both models have benefits and costs. Yet neither model has entirely eliminated the temptation of governments to intervene in the operation of natural resource industries and other large strategic enterprises. Nevertheless, the longstanding debate over whether private ownership is superior or inferior to state capitalism has become irrelevant, Musacchio and Lazzarini conclude. Private ownership is now mingled with state capital on a global scale.