Regulation of Air Transport: The Slumbering Sentinels

ایکائو هر ده سال یک بار کنفرانس حمل و نقل هوایی در سراسر جهان برگزار می کند. جدیدترین رویداد از این دست - ششمین کنفرانس جهانی حمل و نقل هوایی (ATConf/6) - از 18 تا 22 مارس 2013 در مونترال برگزار شد. سؤالات مطرح شده توسط این کتاب عبارتند از: آیا "وظایف اداری و اداری" برای ایکائو تصمیم گرفته شده است. توسط ATConf/6 (و سایر کنفرانس های قبلی) برای رفع نیازهای مردم جهان برای حمل و نقل هوایی ایمن، منظم، اقتصادی و کارآمد کافی است؟ آیا ایکائو نباید خارج از جعبه 67 ساله خود فکر کند و به چراغی برای تنظیم کننده های حمل و نقل هوایی تبدیل شود؟ به عبارت دیگر، آیا نباید هدف و هدف ایکائو در زمینه حمل و نقل هوایی، تجزیه و تحلیل روندها و هدایت صنعت حمل و نقل هوایی به جای ادامه فعالیت صرفاً به عنوان یک انجمن برای متخصصان جهانی برای جمع آوری و به روز رسانی اطلاعات در مورد آنها باشد. سیاست های کشورهای مربوطه برای حمل و نقل هوایی؟ آیا ایکائو نباید مانند سایر آژانس های سازمان ملل، جهت دهی کند؟ این کتاب به ناتوانی ایکائو، بر خلاف بسیاری از آژانس‌های تخصصی دیگر در مأموریت‌های خود، در ایجاد تفاوت ملموس در توسعه حمل‌ونقل هوایی، از طریق بحث در مورد مسائل کلیدی مؤثر بر صنعت حمل‌ونقل هوایی، می‌پردازد. همچنین در مورد آینده مقررات حمل و نقل هوایی تحقیق می کند.

Every ten years ICAO holds a worldwide air transport conference. The most recent such event - the 6th Worldwide Air Transport Conference (ATConf/6) - was held in Montreal from 18 to 22 March 2013. The questions posed by this book are: are the “clerical and administrative tasks” for ICAO which were decided on by ATConf/6 (and other preceding conferences) sufficient to meet the needs of the people of the world for safe, regular, economical and efficient air transport? Should ICAO not think outside of its 67-year-old box and become a beacon to air transport regulators? In other words, shouldn’t the bottom line of ICAO’s meaning and purpose in the field of air transport be to analyze trends and guide the air transport industry instead of continuing to merely act as a forum for global practitioners to gather and update information on their respective countries’ policies for air transport? Shouldn’t ICAO provide direction, as do other agencies of the United Nations? This book addresses ICAO’s inability, unlike most other specialized agencies in their missions, to make a tangible difference in air transport development, through a discussion of key issues affecting the air transport industry. It also inquires into the future of air transport regulation. ​