Regime Dynamics in EU's Eastern Neighbourhood: EU Democracy Promotion, International Influences, and Domestic Contexts

این کتاب به بررسی اثربخشی و ثبات ارتقای دموکراسی اتحادیه اروپا در همسایگی شرقی آن بین سال‌های 1991 تا 2014 می‌پردازد. به این نتیجه می‌رسد که نقش دموکراسی‌سازی اتحادیه اروپا در این منطقه، در این دوره زمانی ضعیف نبود. با این حال، این نقش ضعیف تنها تحت چهار شرایط داخلی و فراملی شکل گرفت: (الف) تعادل هزینه-فایده بالاتر در انتقال قوانین، (ب) دشواری ساختاری کمتری که یک کشور معین باید در مسیر خود به سوی یک رژیم دموکراتیک غلبه کند. (ج) افزایش سطوح توزیع اقتدار در میان شاخه های قدرت، و (د) میزان بیشتری از انتشار دموکراتیک ناشی از تعاملات منطقه ای. در کشورهایی که این شرایط داخلی و فراملی وجود داشت، مانند مولداوی، اوکراین و گرجستان، نفوذ دموکراتیک کننده اتحادیه اروپا از نظر علّی تنها نوک کوه یخ بود. بیشتر تغییرات در پویایی رژیم باید توسط زمینه های داخلی و فراملی توضیح داده شود.

This book examines the effectiveness and consistency of EU democracy promotion in its Eastern neighbourhood between 1991 and 2014. It concludes that the EU’s democratization role in this region was, not surprisingly, weak within this time period. However, this weak role only took shape under four domestic and transnational conditions: (a) a higher cost-benefit balance of rule transfer, (b) a lower structural difficulty a given country would need to overcome on its way towards a democratic regime, (c) increased levels of authority distribution across branches of power, and (d) a higher extent of democratic diffusion resulting from regional interactions. In those countries where these domestic and transnational conditions were present, as in Moldova, Ukraine, and Georgia, the EU’s democratizing influence was in causal terms only the tip of the iceberg. Most variation in regime dynamics remains to be explained by domestic and transnational contexts.