دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1st
نویسندگان: E. S. Burt
سری:
ISBN (شابک) : 9780823230921, 0823235572
ناشر: Fordham University Press
سال نشر: 2009
تعداد صفحات: 281
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب توجه به دیگری: اتوتاناتوگرافی در روسو، دو کوئینسی، بودلر و وایلد: بودلر چارلز 1821 1867 نقد و تفسیر روسو ژان ژاک 1712 1778 دی کوئینسی توماس 1785 1859 وایلد اسکار 1854 1900 نویسندگان بیوگرافی تاریخ نقد اتوبیوگرافی دیگر فلسفه در ادبیات
در صورت تبدیل فایل کتاب Regard for the Other: Autothanatography in Rousseau, De Quincey, Baudelaire, and Wilde به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب توجه به دیگری: اتوتاناتوگرافی در روسو، دو کوئینسی، بودلر و وایلد نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
اگرچه در مورد زندگی نامه بسیار نوشته شده است، اما نمی توان همین را در مورد اتوتاناتوگرافی، نوشتن مرگ یک فرد گفت. این مطالعه از این پیشفرض ساختارشکن شروع میشود که زندگینامهای بیپروا است، نه تنها موضوعی است که با زبان استراتژی میکند تا هویتی مثال بزند، بلکه موضوع پاسخگویی آن به فراخوانی سرسامآور برای نوشتن مرگش است. بنابراین، بازنماییهای تحت سلطه من از دیگران خاص و دیگری ممتازی که یک اثر خطاب میشود، باید در مقابل تغییری قرار گیرد که من را از درون آزار میدهد یا از بیرون آن را تحت الشعاع قرار میدهد. این تغییر، خود را در نوشتار به عنوان پتانسیل متن برای حمل پیام هایی می شناسد که برای سوژه اعتراف کننده مخفی می ماند. پیشبینی پتانسیل متن اعترافکننده برای گفتن آنچه آگوستین راز نمیدانم، راز مرگ مینامد، سوژه اتوتاناتوگرافیک را درگیر فرآیندی پویا، مبتکرانه و بیپایان شناسایی میکند. موضوعی که در این متون ارائه میشود، موضوعی نیست که قبلاً یک زندگی درونی را ایجاد کرده باشد که میخواهد آن را برای دیگران آشکار کند، بلکه موضوعی است که با ما صحبت میکند که هنوز در حال انجام است. از طریق واکنش گزاف خود، القای درونیات و وجود اخلاقی در آینده را می دهد. بودلر از طریق نقد خودشیفتگی یک روسو، ترجمه اعترافات دو کوئینسی، با موضوع ساختگی سرگیجهآمیز آنها، تمرین هنری خودآگاه و کامل، بهعنوان یک شخصیت محوری برای این درک از زندگینامه بهعنوان اتوتاناتوگرافی ظاهر میشود. دوگانگی رفتن، و خدمت او به وایلد به عنوان الگویی برای رازداری ناپسند. نویسنده در مورد وقفه در روایت بحث می کند که باید در نگارش مرگ فرد نقشی اساسی داشته باشد و به برخوردهای I با مبانی اصول ساختاری مانند رازداری، مهمان نوازی لویناسی یا درونی سازی به عنوان ترجمه می پردازد. این کتاب مداخله ای قوی در بحث در مورد یکی از پرخواننده ترین ژانرهای زمان ما دارد.
Although much has been written on autobiography, the same cannot be said of autothanatography, the writing of one's death. This study starts from the deconstructive premise that autobiography is aporetic, not or not only a matter of a subject strategizing with language to produce an exemplary identity but a matter also of its responding to an exorbitant call to write its death. The I-dominated representations of particular others and of the privileged other to whom a work is addressed, must therefore be set against an alterity plaguing the I from within or shadowing it from without. This alterity makes itself known in writing as the potential of the text to carry messages that remain secret to the confessing subject. Anticipation of the potential for the confessional text to say what Augustine calls the secret I do not know, the secret of death, engages the autothanatographical subject in a dynamic, inventive, and open-ended process of identification. The subject presented in these texts is not one that has already evolved an interior life that it seeks to reveal to others, but one that speaks to us as still in process. Through its exorbitant response, it gives intimations of an interiority and an ethical existence to come. Baudelaire emerges as a central figure for this understanding of autobiography as autothanatography through his critique of the narcissism of a certain Rousseau, his translation of De Quincey's confessions, with their vertiginously ungrounded subject-in-construction, his artistic practice of self-conscious, thorough-going doubleness, and his service to Wilde as model for an aporetic secrecy. The author discusses the interruption of narrative that must be central to the writing of one's death and addresses the I's dealings with the aporias of such structuring principles as secrecy, Levinasian hospitality, or interiorization as translation. The book makes a strong intervention in the debate over one of the most-read genres of our time.
Content: Introduction. A Clutch of Brothers: Alterity and Autothanatography --
I: Autobiography Interrupted. Developments in Character: \"The Children\'s Punishment\" and \"The Broken Comb\" --
Regard for the Other: Embarrassment in the Quatrième promenade --
The Shape before the Mirror: Autobiography and the Dandy in Baudelaire --
II: Writing Death, with Regard to the Other. Hospitality in Autobiography: Levinas chez De Quincey --
Eating with the Other in Les Paradis artificiels --
Secrets Can Be Murder: How to Write the Secret in De Profundis.