Reframing Information Architecture

معماری اطلاعات از اواسط دهه 1990 به طرز چشمگیری تغییر کرده است و تصورات قبلی از جهان و متفاوت بودن و جدا بودن اینترنت جای خود را به سناریوی بسیار پیچیده تری در امروز داده است. در دنیای پسا دیجیتالی که ما اکنون در ترکیب دیجیتال و فیزیکی به راحتی زندگی می کنیم و فعالیت ها و استفاده از اطلاعات ما از طریق زمینه های متعدد و از طریق دستگاه های متعدد و طراحی های رقص ناپایدار و نوظهور صورت می گیرد. معماری اطلاعات در حال حاضر به طور پیوسته به یک چارچوب چند رشته ای خاص کانالی یا رسانه ای تبدیل می شود، با مشارکت هایی که از معماری، برنامه ریزی شهری، طراحی و تفکر سیستمی، علوم شناختی، رسانه های جدید، مردم شناسی حاصل می شود. همه اینها به شدت این عمل را تغییر شکل داده است: مکالمات در مورد برچسب‌گذاری، وب‌سایت‌ها و سلسله مراتب با گفت‌وگوهایی درباره حس‌سازی، مکان‌سازی، طراحی، معماری، رسانه‌های متقابل، پیچیدگی، شناخت تجسم‌یافته و کاربرد آن‌ها در معماری فضاهای اطلاعاتی جایگزین می‌شوند. به‌عنوان مکان‌هایی که در بخش بزرگی از زندگی‌مان در آن زندگی می‌کنیم.

از طریق روایت‌ها، چارچوب‌ها، مراجع، رویکردها و مطالعات موردی، این کتاب این تغییرات را بررسی می‌کند و راهی برای مفهوم‌سازی مجدد نقش و ماهیت در حال تغییر ارائه می‌دهد. معماری اطلاعات که در آن اطلاعات در فضای دیجیتال و فیزیکی نفوذ می کند، کاربران تولید کننده هستند و محصولات به طور فزاینده ای به خدمات پیچیده چند کاناله یا چند کاناله تبدیل می شوند.

Information architecture has changed dramatically since the mid-1990s and earlier conceptions of the world and the internet being different and separate have given way to a much more complex scenario in the present day. In the post-digital world that we now inhabit the digital and the physical blend easily and our activities and usage of information takes place through multiple contexts and via multiple devices and unstable, emergent choreographies. Information architecture now is steadily growing into a channel- or medium-specific multi-disciplinary framework, with contributions coming from architecture, urban planning, design and systems thinking, cognitive science, new media, anthropology. All these have been heavily reshaping the practice: conversations about labelling, websites, and hierarchies are replaced by conversations about sense-making, place-making, design, architecture, cross media, complexity, embodied cognition and their application to the architecture of information spaces as places we live in in an increasingly large part of our lives.

Via narratives, frameworks, references, approaches and case-studies this book explores these changes and offers a way to reconceptualize the shifting role and nature of information architecture where information permeates digital and physical space, users are producers and products are increasingly becoming complex cross-channel or multi-channel services.