Reformpolitik in jungen Demokratien: Vetospieler, Politikblockaden und Reformen in Argentinien, Uruguay und Thailand

این پایان نامه به سیاست اصلاحات اقتصادی در دموکراسی های جوان می پردازد. از منظر رویکردهای جدیدتر در تحقیق سیاست (نهادگرایی کنشگر محور، قضیه بازیکن حق وتو، چارچوب ائتلاف حمایت)، تحلیل تجربی سیاست اصلاحات اقتصادی در آرژانتین، اروگوئه و تایلند در قالب مطالعات پیکربندی انجام می‌شود.
تحلیل نشان می‌دهد که سیاست‌های اصلاحی زمانی قابل اجرا هستند که بحران‌ها فرصت‌هایی را برای اصلاحات به معنای دریچه‌های فرصت باز کنند. با این حال، این فرصت‌ها تنها زمانی مؤثر است که بازیگران قاطع (بازیگران حق وتو) رفتار خود را به معنای سیاست‌آموزی تغییر دهند یا اگر بازیگران معطوف به اصلاحات (ائتلاف اصلاحات) بتوانند بر مخالفان اصلاحات غلبه کنند یا آنها را متقاعد کنند.

Die vorliegende Arbeit beschäftigt sich mit der Politik ökonomischer Reformen in jungen Demokratien. Aus der Perspektive neuerer Ansätze der Policy-Forschung (Akteurzentrierter Institutionalismus, Vetospieler-Theorem, Advocacy Coalitions Framework) erfolgt in Form konfigurativer Studien die empirische Analyse der Politik ökonomischer Reformen in Argentinien, Uruguay und Thailand.
Die Analyse zeigt, dass Reformpolitik durchsetzbar ist, wenn Krisen im Sinne von Windows of Opportunity Reformchancen eröffnen. Diese Gelegenheitsfenster wirken aber nur, wenn entscheidende Akteure (Vetospieler) im Sinne eines Policy-Learning ihr Verhalten ändern bzw. die reformerisch orientierten Akteure (Reformkoalition) die Reformgegner überwinden oder überzeugen können.