Reform and modernity in Islam : the philosophical, cultural and political discourses among Muslim reformers

بحث در مورد اسلام و مدرنیته از منظری اروپامحور است که هنجارهای غربی را به عنوان الگویی برای پیشرفت ارائه می دهد - که جوامع اسلامی را می توان با آن سنجید. این امر از رشد تاریخی تفکر اصلاح طلب مسلمان که فعالانه با جهان پیرامون خود درگیر است و به دنبال پیکربندی مجدد اسلام در شرایط متنوع مدرنیته است، نادیده می‌گیرد. صفدر احمد تصویری پیچیده و ظریف ترسیم می‌کند که فراتر از این ایده است که اصلاح‌طلبان مسلمان یا بازتولید کرده‌اند یا در برابر افکار غربی واکنش نشان داده‌اند. احمد استدلال می‌کند که آنها این ایده‌ها را بازسازی و تصاحب کرده‌اند، و بنابراین رشته نفوذ غرب در اندیشه‌های اسلامی مدرن در مورد ملی‌گرایی و حاکمیت، زنانگی و جنسیت می‌گذرد. احمد با بررسی انتقادی آثار روشنفکران برجسته، مانند محمد عبده، قاسم امین و عبدالعلا مودودی، دیدگاه های تاریخی جدیدی را آشکار می کند.

The debate over Islam and modernity tends to be approached from a Eurocentric perspective that presents Western norms as a template for progress - against which Islamic societies can be measured. This misses the historical development of Muslim reformist thought that actively engages with the world around it and seeks to reconfigure Islam within the diverse conditions of modernity. Safdar Ahmed paints a complex and nuanced picture that goes beyond the idea that Muslim reformers have either reproduced or reacted against Western ideas. Rather, Ahmed argues, they have reconstructed and appropriated these ideas, and so the thread of Western influence runs through modern Islamic thought on nationalism and sovereignty, femininity and gender. Ahmed uncovers new historiographical perspectives by critically examining the work of prominent intellectuals, such as Muhammad Abduh, Qasim Amin and Abdul A'la Maududi.