Reference to abstract objects in discourse

ارجاع به اشیاء انتزاعی در گفتمان چارچوبی جدید و تحلیلی از روش‌های ارجاع ما به ابژه‌های انتزاعی در گفتمان زبان طبیعی ارائه می‌کند. کتاب با گونه‌شناسی اشیاء انتزاعی و موجودیت‌های مرتبط مانند رویدادها آغاز می‌شود. پس از مقدمه‌ای بر نظریه بازنمایی گفتمان «پایین به بالا، ترکیبی» (DRT) و کار قبلی روی اشیاء انتزاعی در DRT (به‌ویژه کار بر روی معناشناسی نگرش‌ها)، این کتاب به تحلیل معنایی احتمال و ابژه انتزاعی می‌پردازد که به اسم‌ها اشاره می‌کند. به انگلیسی. سپس این کتاب اساساً چارچوب معنایی پویا DRT را اصلاح و گسترش می‌دهد تا تحلیلی از ارجاع آنافوریک به اشیاء و رویدادهای انتزاعی ایجاد کند که از ساختار گفتمان و روابط گفتمانی که بین عناصر ساختار به‌دست می‌آید بهره‌برداری می‌کند. یک نظریه پویا، مبتنی بر معنایی ساختار گفتمان (SDRT) همراه با بسیاری از مثال‌های گویا پیشنهاد شده است. سپس دو فصل دیگر تجزیه و تحلیل ارجاع آنفریک به گزاره‌های بیضی VP را ارائه می‌کنند. موجودیت انتزاعی پیشایندهای آنافوریک عناصری از ساختارهای گفتمانی هستند که SDRT ایجاد می کند. فصل آخر برخی از مشکلات منطقی و فلسفی را برای تحلیل معنایی ارجاع به اشیاء انتزاعی مورد بحث قرار می‌دهد.
برای معناشناسان، فیلسوفان زبان، دانشمندان کامپیوتر علاقه‌مند به کاربردها و گفتمان زبان طبیعی، منطق‌دانان فلسفی، دانشجویان کارشناسی ارشد زبان‌شناسی، فلسفه، علوم شناختی و هوش مصنوعی.

Reference to Abstract Objects in Discourse presents a novel framework and analysis of the ways we refer to abstract objects in natural language discourse. The book begins with a typology of abstract objects and related entities like eventualities. After an introduction to `bottom up, compositional' discourse representation theory (DRT) and to previous work on abstract objects in DRT (notably work on the semantics of the attitudes), the book turns to a semantic analysis of eventuality and abstract object denoting nominals in English. The book then substantially revises and extends the dynamic semantic framework of DRT to develop an analysis of anaphoric reference to abstract objects and eventualities that exploits discourse structure and the discourse relations that obtain between elements of the structure. A dynamic, semantically based theory of discourse structure (SDRT) is proposed, along with many illustrative examples. Two further chapters then provide the analysis of anaphoric reference to propositions VP ellipsis. The abstract entity anaphoric antecedents are elements of the discourse structures that SDRT develops. The final chapter discusses some logical and philosophical difficulties for a semantic analysis of reference to abstract objects.
For semanticists, philosophers of language, computer scientists interested in natural language applications and discourse, philosophical logicians, graduate students in linguistics, philosophy, cognitive science and artificial intelligence.