Reemergence of Established Pathogens in the 21st Century

در دهه پایانی قرن گذشته، ما شاهد هشدارهایی بودیم مبنی بر اینکه بیماری‌های عفونی در قرن بیست و یکم به توجه بسیار بیشتری از سوی بیماران و پزشکان نیاز دارند. بیماری هایی که اخیراً تحت پوشش قرار گرفته اند، مانند ایدز، تهدیدی بزرگ برای جمعیت به شمار می روند، و به این تهدید، ظهور مجدد پاتوژن های ایجاد شده، میکروب هایی که در گذشته قابل درمان بودند، اضافه شده است. از آنجایی که بیماری های عفونی در حال حاضر نقش عمده ای در بار بیماری و مرگ و میر بازی می کنند، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی و برنامه ریزان نگران هستند. بخش بزرگی از این مشکل ساخته دست انسان است که عمدتاً از استفاده بیش از حد غیر ضروری از داروهای ضد میکروبی در بیمارستان ها و محیط های اجتماعی و از سوء استفاده کشاورزی از عوامل در خوراک دام ناشی می شود. پیامد آن افزایش چشمگیر سویه های مقاوم باکتری است که چندین دهه پیش قابل تسخیر در نظر گرفته می شدند. عفونت های اجتماعی ناشی از پنوموکوک های چند مقاوم به عنوان مثال می باشد. این ارگانیسم ها به راحتی با پنی سیلین درمان می شدند، اما اکنون گسترش استرپتوکوک پنومونیه مقاوم به پنی سیلین از قاره ای به قاره دیگر در حال تبدیل شدن به یک مشکل جهانی است. این یک نگرانی عمده است زیرا عفونت های پنوموکوکی در جامعه شایع است و علت اصلی پنومونی، سینوزیت و مننژیت است. باکتری های مقاوم در بیمارستان ها نیز رو به افزایش است. ما به شنیدن در مورد استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیل (MRSA) و انتروکوک‌های مقاوم به وانکومایسین (VRE) عادت کرده‌ایم، اما اکنون باید نگران باکتری‌های کلیفرم مقاوم به چند دارو و سودومونادها باشیم.

In the closing decade of the last century, we saw warnings that infectious diseases will require much more attention from patients and physicians in the 21 st century. Recently d- covered diseases such as AIDS pose a major threat to the population at large, and to that threat has been added the re-emergence of established pathogens, microbes that were re- ily treatable in the past. Since infectious diseases already play a major role in the burden of illness and mortality, health care providers and planners are worried. A large proportion of the problem is man-made, arising mainly from the unnecessary overuse of antimicrobials in hospital and community settings and from the agricultural misuse of the agents in animal feed. A consequence has been a dramatic increase in resi- ant strains of bacteria that were considered conquerable several decades ago. Community infections caused by multi-resistant pneumococci serve as an example. These organisms were readily treated with penicillin, but now the spread of penicillin-resistant Streptococcus pneumoniae from continent to continent is becoming a worldwide problem. This is a major concern because pneumococcal infections are common in the community, being the le- ing cause of pneumonia, sinusitis, and meningitis. Resistant bacteria in hospitals are also becoming more prevalent. We have become accustomed to hearing about methicill- resistant Staphylococcus aureus (MRSA) and vancomycin-resistant enterococci (VRE), but now we have to be concerned about multidrug-resistant coliform bacteria and pseudomonads.