دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Emily Ann Ransom
سری:
ناشر: University of Notre Dame
سال نشر: 2016
تعداد صفحات: 309
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Redeeming complaint in Tudor and Stuart devotional lyric به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب بازخرید شکایت در غزل عبادی تودور و استوارت نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این پایان نامه به بررسی جذابیت های نوظهور شکایات مذهبی در شعر تودور و استوارت می پردازد که با صدای واعظی از جامعه، پطرس، مسیح، مریم باکره و مریم مجدلیه نوشته شده است. این شیوه عبادی محبوب توسط شاعرانی مانند ادموند اسپنسر، رابرت ساوتول، جورج هربرت، ویلیام کراشاو، ریچارد ورشتگان، الیزابت گریمستون، نیکلاس برتون، امیلیا لنیر، ویلیام آلابستر، گروز مارکهام، جان دیویس، هنری کنستابل، و هنری وان انجام شد. ، چندتا را نام بردن. به منظور درک این جنبش ادبی، این مطالعه دو واقعیت قابل توجه اما به راحتی نادیده گرفته شده را تشخیص می دهد. اولاً، شکایت یکی از مهم ترین حالت های شعری قرن شانزدهم بود. به جای اینکه فضایی حاشیهای برای شاعران ردیف دوم باشد و نارضایتیها را از بین ببرد تا ناامیدی اجتماعی خود را تخلیه کنند، صدایی پویا برای حمایت از تغییرات واقعی سیاسی و اجتماعی بود که تقریباً توسط همه شاعران رنسانس انگلیسی به کار گرفته شد. ثانیا، پویایی شکایت قابل تقلیل به دوتایی سکولار-مذهبی نیست، و استفاده گسترده از شکایت عبادی در سراسر اعترافات و قارهها نشان میدهد که این یک صدای شاعرانه جهانوطنی شگفتآور بوده است. در نهایت، علاوه بر ارائه یک مدل نظری بسیار مورد نیاز برای شکایت مدرن اولیه، من از این شیوه شاعرانه غالب رنسانس انگلیسی استفاده میکنم تا چندین گفتگوی علمی را گرد هم بیاورم که اغلب با هم ادغام نمیشوند. اول از همه، من تحقیقات فراوان در مورد تاریخچه احساسات در دوره مدرن اولیه را به قلمرو غزل و الهیات اصلاح طلبی وارد می کنم. ثانیاً، من با گسترش دامنه تقلید و نیایش مقدس به شکایت، بحثهایی را درباره شعرهای اعترافی در چارچوب گستردهتر غزل سکولار قرار میدهم. در نهایت، من اجازه میدهم تحقیقات تاریخی در مورد جنسیت و اصلاحات اجتماعی درک ما را از نیایش و عبادت مدرن اولیه غنیتر کند و کار اخیر درباره شکایات زنانه و سیاسی را در شعر عبادی به کار گیرد. در فضای جهانی شکایت، شاعران کاتولیک و پروتستان گفتمانی بینتیجه درباره الهیات احساسات و معنویت زنانه را شکل میدهند که از غم و اندوه انسانی و افراط زنانه به عنوان نقاط دسترسی به مسیح استفاده میکند و در برابر برخی از ادبیات تسلیبخش معاصر نو-رواقیون پرواز میکند. شعر شکایتی با رقت و تعلیق حل و فصل مشخصه اش، رسانه ایده آلی برای این گفتمان اعترافی متقابل درباره موضوعات مبهم الهیاتی بود که در آن آموزه و تخیل اغلب در تنش هستند. بنابراین، این مطالعه شکایت را از باینریهای تقلیلدهنده «بازخرید» میکند، حتی همانطور که گفتمانی را نشان میدهد که به دنبال بازخرید هر دو حالت و عمل شکایت است.
This dissertation explores an emerging fascination with devotional complaints in Tudor and Stuart poetry, written in the voice of the Preacher from Ecclesiastes, Peter, Christ, the Virgin Mary, and Mary Magdalene. This popular devotional mode was exercised by poets as diverse as Edmund Spenser, Robert Southwell, George Herbert, William Crashaw, Richard Verstegan, Elizabeth Grymeston, Nicholas Breton, Aemilia Lanyer, William Alabaster, Gervese Markham, John Davies, Henry Constable, and Henry Vaughan, to name a few. In order to understand this literary movement, this study recognizes two significant but easily overlooked facts. First of all, the complaint was one of the most important poetic modes in the sixteenth century. Rather than being a marginal space for second-string poets and disempowered malcontents to vent their social frustration, it was a dynamic voice for advocating real political and social change, employed by nearly all poets of the English Renaissance. Secondly, the dynamism of the complaint is not reducible to a secular-religious binary, and the widespread use of devotional complaint across confessions and continents indicates that it was a surprisingly cosmopolitan poetic voice. Ultimately, in addition to providing a much-needed theoretical model for the early modern complaint, I use this dominant poetic mode of the English Renaissance to bring together several scholarly conversations that do not often merge. First of all, I bring the plentiful inquiries about the history of the emotions in the early modern period into the realms of lyric poetry and Reformation theology. Secondly, I place debates about confessional poetics in the broader context of secular lyric by expanding the scope of sacred parody and prayer into complaint. Finally, I allow historical research on gender and social reform to enrich our understanding of early modern prayer and devotion, applying recent work on female and political complaint to devotional poetry. In the cosmopolitan space of complaint, Catholic and Protestant poets shape an inconclusive discourse about the theology of passions and feminine spirituality that uses human anguish and feminine excess as points of access to Christ, flying in the face of some contemporary neo-Stoic consolation literature. Complaint poetry with its characteristic pathos and suspension of resolution was an ideal medium for this cross-confessional discourse about theologically ambiguous topics in which doctrine and imagination are often in tension. This study thus “redeems” complaint from reductive binaries even as it demonstrates a discourse that sought to redeem both the mode and the act of complaint.