Red Cosmos: K. E. Tsiolkovskii, Grandfather of Soviet Rocketry

مدتها قبل از اینکه مسابقه فضایی توجه جهان را به خود جلب کند، K. E. Tsiolkovskii برای اولین بار موشک های چند مرحله ای را تصور کرد که بعداً به عنوان پایه برنامه موشکی ایالات متحده و شوروی تطبیق داده شد.

که اغلب پدربزرگ نامیده می شود. موشک روسی، این دانشمند استانی حتی توسط استالین برای ایراد سخنرانی از میدان سرخ در روز اول ماه مه 1935، با تمجید از آینده تکنولوژیک شوروی و در عین حال رویاپردازی و تشریح دیدگاه های خود در مورد تسخیر کیهان، مورد تایید قرار گرفت. بعدها، رژیم خروشچف از او به عنوان "پسر پوستر" برای برتری شوروی در طول رقابت جنگ سرد خود با ایالات متحده استفاده کرد. از قضا، برخی از تجدیدنظرطلبان از آن زمان به چنین تبلیغ آشکار توسط حزب کمونیست در تلاش برای کم اهمیت جلوه دادن مشارکت علمی تسیولکوفسکی اشاره کرده اند. مخترع موشک یا ابزار تبلیغاتی او یک رواج‌دهنده علم، رمان‌نویس، مخترع فنی و رویاپرداز بود که نوشته‌های علمی تخیلی‌اش شامل نقاشی‌های آینده‌نگر از ایستگاه‌های فضایی مدت‌ها قبل از اینکه در تابلوی طراحی هر مهندس ظاهر شوند، بود.

اندروز با استخراج بی‌شمار بایگانی روسی، تولید نمی‌کند. فقط یک گزارش بیوگرافی، بلکه مطالعه ای در مورد تبلیغات تکنولوژیک شوروی، آموزش علوم محلی، فرهنگ عمومی در دهه های 1920 و 1930، و پیامدهای فرهنگی پرواز فضایی.

Long before the space race captured the world’s attention, K. E. Tsiolkovskii first conceived of multi-stage rockets that would later be adapted as the basis of both the U.S. and Soviet rocket programs.

Often called the grandfather of Russian rocketry, this provincial scientist was even sanctioned by Stalin to give a speech from Red Square on May Day 1935, lauding the Soviet technological future while also dreaming and expounding on his own visions of conquering the cosmos. Later, the Khrushchev regime used him as a "poster boy" for Soviet excellence during its Cold War competition with the United States. Ironically, some revisionists have since pointed to such blatant promotion by the Communist Party in an attempt to downplay Tsiolkovskii’s scientific contributions.

James T. Andrews explores the complexities of this man to show that Tsiolkovskii was much more than either a rocket inventor or a propaganda tool. He was a science popularizer, novelist, technical inventor, and visionary, whose science fiction writings included futuristic drawings of space stations long before they appeared on any engineer’s drawing board.

Mining a myriad of Russian archives, Andrews produces not only a biographical account but also a study of Soviet technological propaganda, local science education, public culture in the 1920s and 1930s, and the cultural ramifications of space flight.