Reconstruction and Empire: The Legacies of Abolition and Union Victory for an Imperial Age

این جلد به بررسی پیوندهای تاریخی بین بازسازی ایالات متحده و ظهور این کشور به عنوان یک قدرت ژئوپلیتیکی چند دهه بعد می پردازد. این نشان می دهد که چگونه فرآیندهای در حال کار در دهه پس از جنگ، توسعه ایالات متحده را به عنوان یک امپراتوری برون مرزی و هژمون منطقه ای پیش بینی، مهار و مشروط کردند. با انجام این کار، موضوعات مختلف لغو، دیپلماسی، جیم کرو، انسان دوستانه و امپریالیسم را به هم پیوند می‌دهد. بازسازی در آمریکا که این دو برهه تاریخی ارتباط نزدیکی با هم داشتند. به ویژه، دوبوآ تأیید کرد که خیانت ملت به دموکراسی نژادی نوپای جنوب در دهه 1870، مرتجعین را مسئول کشوری در آستانه قدرت جهانی با پیامدهای تاریخی جهانی قرار داد. با کار با پارامترهای زمانی و جغرافیایی یکسان، مشارکت‌کنندگان در اینجا مطالعات موردی هدفمندی را انجام می‌دهند و پیوندهای بیوگرافی، ایدئولوژیکی و موضوعی را که در سراسر دوران پسابرجام و لحظات امپراتوری گسترش می‌یابند، ردیابی می‌کنند. این جلد با یک مقدمه، یازده فصل و یک پس‌گفتار، دیدگاه‌های متعددی را بر اساس تحقیقات منبع اولیه اصلی ارائه می‌دهد. تصویر ترکیبی حاصل به مجموعه ای از تداوم و تغییرات متضاد اشاره دارد. مشارکت‌کنندگان موضوعات متنوعی مانند روابط دیپلماتیک با اسپانیا، دیدگاه‌های در حال تغییر لغویان افراطی، مبلغان آمریکایی آفریقایی تبار در دریای کارائیب، و ابهامات کاریکاتورهای سیاسی اواخر قرن را بررسی می‌کنند.

در مجموع، حجم آن ناآرام است. مفروضات آشنا در مورد چگونگی درک ما از اواخر قرن نوزدهم ایالات متحده، که به طور متعارف به عنوان عصر طلایی و عصر پیشرو تعریف می شود. همچنین رویکردهای فراملی را برای درک بازسازی آمریکا و جستجوی جریان‌های ایدئولوژیک شکل‌دهنده قدرت آمریکا در خارج از کشور پیش می‌برد.

This volume examines the historical connections between the United States’ Reconstruction and the country’s emergence as a geopolitical power a few decades later. It shows how the processes at work during the postbellum decade variously foreshadowed, inhibited, and conditioned the development of the United States as an overseas empire and regional hegemon. In doing so, it links the diverse topics of abolition, diplomacy, Jim Crow, humanitarianism, and imperialism.

In 1935, the great African American intellectual W. E. B. Du Bois argued in his Black Reconstruction in America that these two historical moments were intimately related. In particular, Du Bois averred that the nation’s betrayal of the South’s fledgling interracial democracy in the 1870s put reactionaries in charge of a country on the verge of global power, with world-historical implications. Working with the same chronological and geographical parameters, the contributors here take up targeted case studies, tracing the biographical, ideological, and thematic linkages that stretch across the postbellum and imperial moments. With an Introduction, eleven chapters, and an Afterword, this volume offers multiple perspectives based on original primary source research. The resulting composite picture points to a host of countervailing continuities and changes. The contributors examine topics as diverse as diplomatic relations with Spain, the changing views of radical abolitionists, African American missionaries in the Caribbean, and the ambiguities of turn-of-the century political cartoons.

Collectively, the volume unsettles familiar assumptions about how we should understand the late nineteenth-century United States, conventionally framed as the Gilded Age and Progressive Era. It also advances transnational approaches to understanding America’s Reconstruction and the search for the ideological currents shaping American power abroad.