Reconstructing the Roman Republic: An Ancient Political Culture and Modern Research

در دهه‌های اخیر، محققان استدلال کرده‌اند که فرهنگ سیاسی جمهوری روم اساساً ماهیت دموکراتیک دارد و بر نقش مرکزی مردم «مستقل» و مجامع آنها تأکید می‌کنند. کارل-جی. هولکسکامپ این دیدگاه را در بازسازی جمهوری روم به چالش می‌کشد و هشدار می‌دهد که این گرایش علمی در خطر تبدیل شدن به ارتدوکس جدید است و از این موضع دفاع می‌کند که جمهوری در واقع یک شکل سیاسی منحصر به فرد رومی، غالباً الیگارشی و اشرافی است.

Hölkeskamp یک بررسی جامع و عمیق از بحث مدرن پیرامون جمهوری روم ارائه می دهد. او به مناقشات جاری که برای اولین بار در دهه 1980 آغاز شد، هنگامی که «ارتدوکس الیگارشی» با این ایده که فرهنگ سیاسی جمهوری نوعی دموکراسی به سبک یونانی است زیر سؤال رفت، نگاه می کند، و او پیشرفت های مهم نظری و روش شناختی دهه 1960 را در نظر می گیرد. و دهه 1970 که زمینه را برای این بحث فراهم کرد. Hölkeskamp دیدگاه «نخبه‌گرایانه» را تجدید و اصلاح می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه جمهوری یک نوع منحصربه‌فرد از فرهنگ سیاسی دولت‌شهر پیشامدرن بود که توسط گونه‌ای خاص از یک طبقه سیاسی شکل گرفته بود. او مجموعه ای از موضوعات جذاب، از جمله نظام ارزش رومی را پوشش می دهد. اشراف سناتوری؛ رقابت در جنگ و سیاست در درون این اشراف. و زبان نمادین آیین‌ها و مراسم عمومی، بناهای تاریخی، معماری و توپوگرافی شهری.

بازسازی جمهوری روم رویکردهای تازه‌ای به مطالعه جمهوری ضمن گواهی بر سرزندگی پایدار این رشته.

In recent decades, scholars have argued that the Roman Republic's political culture was essentially democratic in nature, stressing the central role of the 'sovereign' people and their assemblies. Karl-J. Hölkeskamp challenges this view in Reconstructing the Roman Republic, warning that this scholarly trend threatens to become the new orthodoxy, and defending the position that the republic was in fact a uniquely Roman, dominantly oligarchic and aristocratic political form.

Hölkeskamp offers a comprehensive, in-depth survey of the modern debate surrounding the Roman Republic. He looks at the ongoing controversy first triggered in the 1980s when the 'oligarchic orthodoxy' was called into question by the idea that the republic's political culture was a form of Greek-style democracy, and he considers the important theoretical and methodological advances of the 1960s and 1970s that prepared the ground for this debate. Hölkeskamp renews and refines the 'elitist' view, showing how the republic was a unique kind of premodern city-state political culture shaped by a specific variant of a political class. He covers a host of fascinating topics, including the Roman value system; the senatorial aristocracy; competition in war and politics within this aristocracy; and the symbolic language of public rituals and ceremonies, monuments, architecture, and urban topography.

Certain to inspire continued debate, Reconstructing the Roman Republic offers fresh approaches to the study of the republic while attesting to the field's enduring vitality.