Reconciling Islam, Christianity and Judaism: Islam’s Special Role in Restoring Convivencia

در زمان کنونی، زمانی که به اصطلاح رادیکالیسم اسلامی، تروریسم و ​​جهادیسم فضای رسانه ای اصلی را اشغال کرده است، و اسلام اغلب به عنوان مقصر اصلی معرفی می شود، این کتاب تلاش می کند تا یک تور دوجانبه را انجام دهد. این پیشنهاد می کند که اسلام به همان اندازه قربانی در تاریخ است که منجر به خصومت کنونی شده است. دلیل آن این است که ادعاهای رایج اسلام رادیکال و جریان اصلی مبنی بر اینکه اسلام نقطه اوج سنت ابراهیمی و در نتیجه پاکسازی یهودیت و مسیحیت را نشان می دهد، عمدتاً توسط این ادیان و در نتیجه غرب رد شده، سوء تفاهم یا آشکارا رد شده است. 'به طور کلی. این طرد، اسلام را عملاً به عنوان پسر عموی فقیر، اگر نگوییم خواهر و برادر نامشروع سنت، تبدیل کرده است. به نوبه خود، این باعث ایجاد رنجش و خصومت طولانی مدت در درون اسلام شده و همچنین «غرب یهودی-مسیحی» را از درک غنی و بین مذاهبی از سنت ابراهیمی گسترده تر ربوده است. این کتاب این ادعاها را از طریق تحلیل‌های متنی، تاریخی و الهیاتی بررسی می‌کند و پیشنهاد می‌کند که بسیاری از آنها بهتر از آنچه که معمولاً تصدیق می‌شود در برابر بررسی انتقادی ایستادگی می‌کنند. همچنین پیشنهاد می‌کند که دیدن اسلام به این شکل می‌تواند درک خود را به عنوان رهبر توافق در میان ادیان ابراهیمی دوباره بیدار کند، از نوعی که مشخصه دوره Convivencia بود، زمانی که اسلام در اسپانیا قرون وسطی ساخت و به پیشرفت‌ها کمک کرد. تمدن هایی که با همزیستی نسبتا هماهنگ بین مسلمانان، مسیحیان و یهودیان مشخص می شوند. این کتاب بر نقشی متمرکز است که یک اسلام محترم‌تر و با اعتماد به نفس می‌تواند در ایجاد روابط بین مذاهبی در جهانی که شدیداً به آنها نیاز دارد، ایفا کند، زیرا در تلاش برای درک و مقابله با اشکال مدرن و به‌ویژه شرور اسلام‌گرایی رادیکال است. p>

At the present time, when so-called Islamic radicalism, terrorism and Jihadism occupy major media space, with Islam often depicted as the main culprit, the book attempts a tour de force. It proposes that Islam is as much victim as culprit in the history that has led to the current hostility. This is because the common claims of both mainstream and radical Islam that Islam represents the high point of the Abrahamic tradition, and therefore a purification of Judaism and Christianity, have been largely ignored, misunderstood or blatantly rejected by these faiths and therefore by ‘the West’ in general. This rejection has effectively rendered Islam as the poor cousin, if not the illegitimate sibling, of the tradition. In turn, this has created long-term resentment and hostility within Islam as well as robbed the ‘Judaeo-Christian West’ of a rich, inter-faith understanding of the wider Abrahamic tradition. The book explores these claims through textual, historical and theological analyses, proposing that many of them stand up better to critical scrutiny than has been commonly acknowledged. It further proposes that seeing Islam in this way has potential to re-awaken its self-understanding as a leader of accord among the Abrahamic faiths, of the kind that characterized the era of Convivencia when, in medieval Spain, Islam constructed and contributed to advanced civilizations characterized by relatively harmonious co-existence between Muslims, Christians and Jews. The book focuses on the role that a more respected and self-confident Islam could play in forging enhanced inter-faith relations in a world that desperately needs them as it struggles to understand and deal with modern and particularly vicious forms of radical Islamism.