Reclaiming Epicurus

اپیکوریسم به عنوان واژه‌ای برای غذاخوری لذیذ تبدیل شده است، اما آیا "فلسفه باغ" یونان باستان اولیه حاوی بینشی است که می‌تواند جهان را نجات دهد؟ لوک اسلاتری استدلال می‌کند که خواندن اپیکور می‌تواند به ما کمک کند تا روش‌های ماتریالیستی خود را بازنگری کنیم و اجتناب‌ناپذیر بودن تغییرات آب و هوایی ساخته دست بشر را به چالش بکشیم. فلسفه اپیکوری به جای توسل به نوع دوستی یا دعوت به انقلاب در اقتصاد جهانی، عقیده جهان توسعه یافته را مبنی بر «طمع خوب است» بر سر خود می چرخاند و توصیه می کند که خوشبختی واقعی از خاموش شدن میل می آید. از کمتر، نه بیشتر و این ممکن است همان طرز فکری باشد که ما باید در توسعه ناپایدار مهار کنیم.

در این ویژه پنگوئن متفکرانه، Slattery رادیکالیسم تفکر کلاسیک اپیکوری، و محبوبیت آن را با وجود سرکوب سیاسی ردیابی می کند. در طول مسیر، او از مکان های باستانی روستای باستانی Oinoanda در ترکیه و ویلای پاپیروس بازدید می کند.

Epicureanism has been diluted into a byword for gourmet dining, but does the original ancient Greek 'philosophy of the Garden' contain insight that could save the world? Luke Slattery argues that reading Epicurus could help us rethink our materialist ways and challenge the inevitability of man-made climate change. Rather than appealing to altruism, or calling for revolution in the global economy, the Epicurean philosophy turns the developed world's credo of 'greed is good' on its head, counselling that genuine happiness comes from the quieting of desire; from less, not more. And that might just be the mindset we need to rein in unsustainable development.

In this thoughtful Penguin Special, Slattery traces the radicalism of classical Epicurean thought, and its popularity despite political suppression. Along the way, he tours the archaeological sites of the ancient village of Oinoanda in Turkey and the Villa of the Papyri...