دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: David Naze
سری:
ISBN (شابک) : 9781496214942, 9781496214959
ناشر: Nebraska
سال نشر: 2019
تعداد صفحات:
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 732 Kb
در صورت تبدیل فایل کتاب Reclaiming 42: Public Memory and the Reframing of Jackie Robinson's Radical Legacy به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب بازپس گیری 42: حافظه عمومی و چارچوب بندی مجدد میراث رادیکال جکی رابینسون نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
بازیابی 42 بر یکی از معتبرترین نمادهای فرهنگی آمریکا،
جکی رابینسون، و جنبه های فراموش شده میراث فرهنگی او متمرکز
است. از زمان بازنشستگی او در سال 1956، و بهطور قویتر در
بیست سال گذشته، آمریکا در وهله اول میراث رابینسون را به روشی
سادهتر به خاطر میآورد، بهعنوان نخستین بازیکن سیاهپوست
بیسبال که لیگهای اصلی را ادغام کرد. جریان اصلی گفتمان
بزرگداشتی در رابطه با حرفه رابینسون عمدتاً توسط لیگ اصلی
بیسبال (MLB) ایجاد و هدایت شده است، که میراث او را سادهسازی
و به روایتهایی از آشتی نژادی تبدیل کرد که صداقت، شخصیت و
شجاعت او را تجلیل میکند و در عین حال سایر جنبههای زندگی او
را حذف میکند. به عنوان فعالیت سیاسی بحث برانگیز او، درگیری
های عمومی او با دیگر اعضای برجسته جامعه سیاه پوست، و انتقاد
او از MLB.
بزرگداشت رابینسون توسط MLB نشان دهنده یک ورزش حرفه ای است که
شامل، از نظر نژادی و فرهنگی بردبار و عمدتاً پس از نژاد است.
با این حال، هویت رابینسون - و بنابراین حافظه او - به مرزهای
یک الماس بیسبال و به متن یک ورزش تنزل یافته است، و در همین
میراث ساده شده است که تاریخ او را شکست داده است. نسخه غالب
میراث رابینسون، صدای سیاسی او را در طول و بعد از دوران حرفه
ای بیسبال او نادیده می گیرد و به عواقبی که ادغام او بر بسیاری
از جناح های جامعه سیاه پوست داشت، توجه چندانی نمی کند.
بازپس گیری 42 چگونگی چگونگی را روشن می کند. حافظه
عمومی رابینسون در بیش از شصت سال گذشته دستخوش تغییراتی شده
است و داستان او را فراتر از رابینسون بازیکن بیسبال میبرد و
تفسیری جدید و گستردهتر از روایتی به ظاهر راحت را باز میکند
تا نشان دهد که چگونه میراث رابینسون در نهایت باید حافظه عمومی
را به چالش بکشد و الهام بخش کند.
Reclaiming 42 centers on one of America's most
respected cultural icons, Jackie Robinson, and the forgotten
aspects of his cultural legacy. Since his retirement in 1956,
and more strongly in the last twenty years, America has
primarily remembered Robinson's legacy in an oversimplified
way, as the pioneering first black baseball player to
integrate the Major Leagues. The mainstream commemorative
discourse regarding Robinson's career has been created and
directed largely by Major League Baseball (MLB), which
sanitized and oversimplified his legacy into narratives of
racial reconciliation that celebrate his integrity,
character, and courage while excluding other aspects of his
life, such as his controversial political activity, his
public clashes with other prominent members of the black
community, and his criticism of MLB.
MLB's commemoration of Robinson reflects a professional sport
that is inclusive, racially and culturally tolerant, and
largely postracial. Yet Robinson's identity—and
therefore his memory—has been relegated to the
boundaries of a baseball diamond and to the context of a
sport, and it is within this oversimplified legacy that
history has failed him. The dominant version of Robinson's
legacy ignores his political voice during and after his
baseball career and pays little attention to the
repercussions that his integration had on many factions
within the black community.
Reclaiming 42 illuminates how public memory of
Robinson has undergone changes over the last sixty-plus years
and moves his story beyond Robinson the baseball player,
opening a new, broader interpretation of an otherwise
seemingly convenient narrative to show how Robinson's legacy
ultimately should both challenge and inspire public
memory.