Rechtliche Grenzen des Brand Placement: Eine wirtschafts- und rechtswissenschaftliche Analyse von Markenplatzierungen im nicht-werblichen Fernsehprogramm

​این مطالعه بین رشته‌ای پلی جالب بین بازاریابی، به‌ویژه مدیریت برند، و قانون را نشان می‌دهد. نشان می‌دهد که قرار دادن محصولات با برند در برنامه‌های تلویزیونی غیرتجاری به عنوان بخشی از قرار دادن نام تجاری به غلبه بر موانع ارتباطی در توسعه و توسعه کمک می‌کند. حفظ آگاهی و تصویر برند را می توان مهمترین دارایی نامشهود یک شرکت دانست. قرار دادن نام تجاری به عنوان یک ابزار تامین مالی عمل می کند و تأثیرات برتری بر بینندگان نسبت به تبلیغات سنتی دارد، اما بین قرار دادن برند قانونی مجاز و غیرمجاز قرار می گیرد. مفاد معاهده پخش بین ایالتی با الزامات حقوق اساسی مربوط به فرآیند قرار دادن برند مطابقت دارد. با این حال، مقررات سراسری اتحادیه اروپا برای قرار دادن برند به معنای آزادسازی بیشتر قرار دادن برند است و منجر به موضوعی شدن آزادی پخش برای ایستگاه های تلویزیونی خصوصی می شود که آلمان را به عنوان مکانی برای ارائه دهندگان خدمات رسانه ای رقابتی و برای بینندگان جذاب نگه می دارد. از این نظر، کمیسیون قرار دادن نام تجاری تضمین کننده کیفیت و، در صورت لزوم، الزام برچسب گذاری متناظر برای حساس کردن بینندگان باید با واکنش های بیش از حد احتمالی در مورد قرار دادن برند و در نتیجه تجاری سازی بیش از حد رسانه تلویزیونی مقابله کند.

​Diese interdisziplinär angelegte Studie stellt einen interessanten Brückenschlag zwischen Marketing, insbesondere Markenführung, und Recht dar. Sie legt dar, dass die im Rahmen des Brand Placement erfolgende Platzierung von Markenprodukten im nicht-werblichen Fernsehprogramm zur Überwindung von Kommunikationsbarrieren beim Aufbau und Erhalt von Bekanntheit und Image von Marken als bedeutendstes immaterielles Vermögen von Unternehmen gelten kann. So dient das Brand Placement als Finanzierungsinstrument und impliziert der klassischen Werbung überlegene Wirkungen auf die Zuschauer, befindet sich aber in einem fortwährenden Spannungsfeld von rechtlich zulässigem und unzulässigem Brand Placement. Dabei entsprechen die Regelungen des Rundfunkstaatsvertrags den Vorgaben der die am Brand-Placement-Prozess Beteiligten betreffenden Grundrechte. Die EU-weiten Regelungen für das Brand Placement bedeuten jedoch eine weiter zunehmende Liberalisierung des Brand Placement und führen zu einer Subjektivierung der Rundfunkfreiheit bei den privaten Fernsehanstalten, die den Standort Deutschland für Mediendienstleister wettbewerbsfähig und für die Zuschauer attraktiv hält. Insofern soll eine qualitätssichernde Brand-Placement-Kommission und gegebenenfalls eine entsprechende Kennzeichnungspflicht zur Sensibilisierung der Zuschauer potenziellen Überwirkungen des Brand Placement und damit einer übermäßigen Kommerzialisierung des Mediums Fernsehen begegnen.