Rechnungslegung der Unternehmen und Kapitalmarkt aus informationsökonomischer Sicht

این کار تأثیرات اطلاعات صورت‌های مالی را بر رفاه سرمایه‌گذاران شرکت بررسی می‌کند. قبل از هر چیز، سوالی که در اینجا مطرح می شود این است که در چه شرایطی اطلاعات عمومی سرمایه گذاران در بازار سرمایه را قادر می سازد تا تصمیمات بهتری بگیرند. علاوه بر این، میزانی که ارائه اطلاعات عمومی می تواند به صرفه جویی در هزینه های تدارکات اطلاعات خصوصی کمک کند، در نظر گرفته می شود. در چارچوب این سوال، قضاوت صریح در مورد ارزش اقتصادی اطلاعات صورت‌های مالی سالانه تنها در صورت‌های فلکی بسیار خاص قابل انجام است. البته حسابداری نیز اطلاعاتی را برای کنترل مدیریت شرکت ارائه می دهد. چارچوب نظری که در آن عملکرد کنترلی حسابداری مورد بررسی قرار می گیرد، نظریه عامل- عامل و نظریه سیگنالینگ است. معلوم می شود که اطلاعات حسابداری عموماً سودمند است. علاوه بر این، این سؤال نیز مطرح می شود که گزینه های حسابداری تا چه اندازه باید مجاز باشد. برخلاف دیدگاه ایجاد شده مبنی بر اینکه وجود چنین گزینه‌هایی عملکرد کنترلی حسابداری را مختل می‌کند، تحلیل به این نتیجه می‌رسد که کنار گذاشتن قوانین حسابداری محدود می‌تواند سودمندی حسابداری را افزایش دهد. بنابراین، این کار به این سؤال کمک می کند که تا چه حد حسابداری شرکت ها توسط مقررات قانونی تنظیم می شود و تا چه حد باید این امر به استقلال خصوصی افراد درگیر واگذار شود.

Die Arbeit untersucht die Auswirkungen von Jahresabschlußinformationen auf die Wohlfahrt der Kapitalgeber eines Unternehmens. Zunächst geht es hier um die Frage, unter welchen Bedingungen öffentliche Informationen den Investoren am Kapitalmarkt bessere Dispositionen ermöglichen. Zudem wird berücksichtigt, inwieweit die Bereitstellung öffentlicher Informationen zu einer Einsparung privater Informationsbeschaffungskosten beitragen kann. Im Rahmen dieser Fragestellung kann ein eindeutiges Urteil über den volkswirtschaftlichen Wert von Jahresabschlußinformationen nur unter sehr speziellen Konstellationen gefällt werden. Die Rechnungslegung liefert natürlich auch Informationen zur Kontrolle der Unternehmensleitung. Der theoretische Bezugsrahmen, in dem die Kontrollfunktion der Rechnungslegung untersucht wird, ist die Principal-Agent-Theorie sowie die Signalling-Theorie. Es zeigt sich, daß Rechnungslegungsinformationen im allgemeinen von Vorteil sind. Daneben wird auch gefragt, inwieweit Bilanzierungswahlrechte zulässig sein sollen. Im Gegensatz zu der festgefügten Ansicht, daß die Existenz solcher Wahlrechte die Kontrollfunktion der Rechnungslegung beeinträchtige, kommt die Analyse zu dem Ergebnis, daß der Verzicht auf enggefaßte Bilanzierungsvorschriften den Nutzen der Rechnungslegung erhöhen kann. Die Arbeit liefert somit einen Beitrag zu der Frage, in welchem Ausmaß die Rechnungslegung von Unternehmen durch gesetzliche Vorschriften reglementiert bzw. inwieweit dies der Privatautonomie der Beteiligten überlassen werden soll.