Realism and the Liberal Tradition: The International Relations Theory of Whittle Johnston

این کتاب مجموعه‌ای از آثار تئوری سیاسی پس از مرگ را ارائه می‌کند که قبلاً توسط ویتل جانستون نوشته نشده است. جانستون معتقد بود که هم سنت لیبرال اندیشه سیاسی و هم سنت واقع گرایانه تفکر بین المللی به ذخیره خرد سیاسی بشر کمک زیادی کرده است، اما هر یک دارای محدودیت هایی هستند که به آسانی می توان آنها را از رویارویی با دیگری تشخیص داد. روش او برای انجام این کار، بررسی مفهوم لیبرالی از زندگی سیاسی به طور عام و زندگی سیاسی بین المللی به طور خاص و سپس بررسی نقد رئالیستی دیدگاه لیبرال بود، به ویژه آن گونه که سه متفکر بزرگ رئالیست قرن بیستمی بیان کردند. راینهولد نیبور، هانس مورگنتاو، و ای. اچ. کار. با انجام این کار، جانستون قدرت نگرش رئالیستی را آشکار می کند، اما همچنین حوزه هایی را که در آنها ناکافی و ناکافی باقی می ماند، به ویژه در جایی که پیچیدگی و محتاطانه ای را که لیبرالیسم قادر به نشان دادن آن است، دست کم می گیرد، آشکار می کند. مطالعاتی هم در مورد لیبرالیسم و ​​هم در مورد رئالیسم انجام شده است، اما هیچ اثر دیگری مانند این کتاب با یکدیگر گفتگو نکرده است.

This book presents a posthumous collection of previously uncollected works of political theory written by Whittle Johnston. Johnston believed that both the liberal tradition of political thought and the realist tradition of international thought had contributed much to humanity’s store of political wisdom, but that each had limitations that could most easily be recognized by its encounter with the other. His method of accomplishing this task was to examine the liberal conception of political life in general and international political life in particular and then to explore the realist critique of the liberal view, particularly as it was expressed by three great twentieth-century realist thinkers, all of whom were, in their various ways, skeptical of liberal assumptions: Reinhold Niebuhr, Hans Morgenthau, and E. H. Carr. In doing so, Johnston reveals the power of the realist outlook, but also the areas in which it remains insufficient, and insufficient particularly where it underestimates the complexity and prudence that liberalism is capable of displaying. There have been studies of both liberalism and realism, but no other work has put them into conversation with each other in the way that this book does.