Reading writing interfaces : from the digital to the bookbound

لوری امرسون بررسی می‌کند که چگونه رابط‌ها - از دستگاه‌های چندلمسی امروزی گرفته تا دسکتاپ‌های دیروز، از ماشین‌های تحریر گرفته تا حجم‌های فاسیکل‌های متصل به خود امیلی دیکینسون - بین نویسنده و متن و همچنین بین نویسنده و خواننده واسطه می‌شوند. او نشان می‌دهد که چگونه نویسندگان مدت‌هاست که مرزهای تکنولوژیکی را آزمایش کرده و از مرزهای تکنولوژیک زیر پا گذاشته‌اند. چیزی بیش از ابزار صرف است و این رابط یک مرز خنثی بین نویسنده و ماشین نیست، بلکه در واقع یک فضای خلاق مشترک است. Reading Writing Interfaces با سرپیچی ادبیات دیجیتال از نامرئی بودن محاسبات همه جا حاضر و چند لمسی در اوایل قرن بیست و یکم آغاز می شود و سپس به ایدئولوژی رابط کاربری گرافیکی کاربرپسند که همراه با کامپیوتر مکینتاش اپل در دهه 1980. او آزمایش‌های شاعرانه با و علیه سخت‌گیری‌های ماشین تحریر را در دهه‌های 1960 و 1970 می‌داند و نگاهی تازه به پروژه‌های خود چاپ امیلی دیکنسون به عنوان چالشی برای انسجام کتاب دارد.

از طریق تحقیقات آرشیوی، امرسون مثال‌هایی ارائه می‌دهد که چگونه تعاملات ادبی با فناوری‌های مبتنی بر صفحه و چاپ، خواندن و نوشتن را متحول کرده است. او روش‌هایی را آشکار می‌کند که نویسندگان - از امیلی دیکنسون تا جیسون نلسون و جاد موریسی - با و علیه رابط‌های رسانه‌ای برای تضعیف شفافیت مفروض عملکرد ادبی متعارف کار می‌کنند.

Lori Emerson examines how interfaces—from today’s multitouch devices to yesterday’s desktops, from typewriters to Emily Dickinson’s self-bound fascicle volumes—mediate between writer and text as well as between writer and reader. Following the threads of experimental writing from the present into the past, she shows how writers have long tested and transgressed technological boundaries.

Reading the means of production as well as the creative works they produce, Emerson demonstrates that technologies are more than mere tools and that the interface is not a neutral border between writer and machine but is in fact a collaborative creative space. Reading Writing Interfaces begins with digital literature’s defiance of the alleged invisibility of ubiquitous computing and multitouch in the early twenty-first century and then looks back at the ideology of the user-friendly graphical user interface that emerged along with the Apple Macintosh computer of the 1980s. She considers poetic experiments with and against the strictures of the typewriter in the 1960s and 1970s and takes a fresh look at Emily Dickinson’s self-printing projects as a challenge to the coherence of the book.

Through archival research, Emerson offers examples of how literary engagements with screen-based and print-based technologies have transformed reading and writing. She reveals the ways in which writers—from Emily Dickinson to Jason Nelson and Judd Morrissey—work with and against media interfaces to undermine the assumed transparency of conventional literary practice.