Reading the Shape of Nature: Comparative Zoology at the Agassiz Museum

Reading Shape of Nature به وضوح تاریخ پرتلاطم اولیه موزه جانورشناسی تطبیقی ​​در هاروارد و مشاغل متضاد بنیانگذار آن لوئیس آگاسیز و پسرش الکساندر را بازگو می کند. مری پی وینزور از طریق داستان این نهاد و افرادی که آن را تشکیل دادند، نیروهای متضادی را که سیستماتیک را در نیمه دوم قرن نوزدهم شکل دادند، بررسی می کند. بحث‌ها بر سر مبانی فلسفی طبقه‌بندی، جزئیات تحقیقات طبقه‌بندی، مبارزات مالی مؤسسه جوان، و شخصیت مردانی که عمیقاً درگیر هستند، همگی زنده می‌شوند.

در سال 1859، لوئیس آگاسیز موزه مقایسه را تأسیس کرد. جانورشناسی برای انجام تحقیقات در مورد انواع ایده آلی که او معتقد بود در تمام اشکال زنده تجسم یافته است. بینش آگاسیز از اصرار او بر آمد که نظم ذاتی در تنوع زندگی منعکس کننده آفرینش الهی است نه تکامل ارگانیک. اما ملات موزه جدید به سختی خشک شده بود که منشا داروین منتشر شد. با مرگ لوئیس آگاسیز در سال 1873، حتی شاگردان سابق او، از جمله پسرش الکساندر، به اردوگاه تکامل گرایان فرار کردند. الکساندر، یک میلیونر خودساخته، جانشین پدرش به عنوان مدیر شد و دستور کار بسیار متفاوتی را برای موزه معرفی کرد.

برای ردیابی استدلال های لوئیس و الکساندر و سبک علمی که آنها در موزه ایجاد کردند، وینزور از موارد بسیار جذاب استفاده می کند. نمونه هایی که حتی جانورشناسان ممکن است آن ها را ناآشنا بدانند. محل تمام این فعالیت ها، خود ساختمان موزه، داستان خود را از طریق مجموعه ای شگفت انگیز از عکس های آرشیوی بازگو می کند.

Reading the Shape of Nature vividly recounts the turbulent early history of the Museum of Comparative Zoology at Harvard and the contrasting careers of its founder Louis Agassiz and his son Alexander. Through the story of this institution and the individuals who formed it, Mary P. Winsor explores the conflicting forces that shaped systematics in the second half of the nineteenth century. Debates over the philosophical foundations of classification, details of taxonomic research, the young institution's financial struggles, and the personalities of the men most deeply involved are all brought to life.

In 1859, Louis Agassiz established the Museum of Comparative Zoology to house research on the ideal types that he believed were embodied in all living forms. Agassiz's vision arose from his insistence that the order inherent in the diversity of life reflected divine creation, not organic evolution. But the mortar of the new museum had scarcely dried when Darwin's Origin was published. By Louis Agassiz's death in 1873, even his former students, including his son Alexander, had defected to the evolutionist camp. Alexander, a self-made millionaire, succeeded his father as director and introduced a significantly different agenda for the museum.

To trace Louis and Alexander's arguments and the style of science they established at the museum, Winsor uses many fascinating examples that even zoologists may find unfamiliar. The locus of all this activity, the museum building itself, tells its own story through a wonderful series of archival photographs.