دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Juulia Kirsikka Ahvensalmi
سری:
ناشر: University of Glasgow
سال نشر: 2013
تعداد صفحات: 434
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Reading the manuscript page: the use of supra-textual devices in the Middle English Trotula-manuscripts به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب خواندن صفحه نسخه خطی: استفاده از وسایل فوق متنی در دستنوشته های تروتولای انگلیسی میانی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این پایان نامه به بررسی استفاده از ابزارهای فرا متنی در تروتولا، مجموعه ای از رساله های پزشکی زنان و زایمان انگلیسی میانه می پردازد. این پایان نامه از طریق بررسی دقیق سیزده نسخه خطی مربوط به اوایل یا اواسط قرن پانزدهم و اواخر قرن شانزدهم، نحوه استفاده از نشانه گذاری، طرح، رنگ، حاشیه و سایر ابزارهای بصری را برای ساختار و ارائه متون مورد مطالعه قرار می دهد. این پایان نامه با ترکیب روش های کمی و کیفی به بررسی روش هایی می پردازد که در آنها از ابزارهای فرا متنی برای سازماندهی متون در واحدهایی با انواع و طول های مختلف (بخش های اصلی و فرعی، پاراگراف ها، دستور العمل ها، واحدهای حسی، جملات، بند ها، عبارات) استفاده می شود. و اینکه چگونه ارائه این واحدها به خواندن متن کمک می کند، نشان می دهد که علیرغم فقدان شیوه های نقطه گذاری استاندارد شده، هر متن خطی از یک سیستم سازگار از ابزارهای فرا متنی استفاده می کند. همانطور که قبلاً گفته شد، استفاده از آنها تصادفی نیست. ابزارهای فرا متنی به طور هدفمند برای ساختاربندی متون و برقراری ارتباط با خواننده استفاده می شود. تعاریف «جمله» و «واحد حس» در زمینه انگلیسی میانه نیز مورد بحث قرار گرفته است، و همچنین اصطلاحات مورد استفاده برای توصیف شیوههای نقطهگذاری قرون وسطایی مورد بحث قرار میگیرند. به طور خاص، تقسیم دوتایی اغلب ساخته شده بین نقطه گذاری "گرامری" و "بلاغی" مورد بررسی قرار می گیرد و نشان می دهد که این تقسیم نه بسیار آموزنده است و نه در عمل برای توصیف سیستم های ابزارهای فرامتن موجود در نوشتار انگلیسی قرون وسطی مفید است. در حالی که اکثر واحدها را می توان در قالب «واحدهای حسی» توصیف کرد، پیشرفت به سمت «جمله» مدرن را می توان در داده ها آشکار کرد. این پایان نامه همچنین به بررسی نقش کاتبان در انطباق و اصلاح ارائه متن در نمونه های خود می پردازد، با این استدلال که کاتبان نقشی کلیدی در تغییر ظاهر متون خطی برای مطابقت با نیازهای مخاطبان خود داشتند. با تأکید بر اهمیت زمینهسازی، فصل آخر بر روی عملشناسی دستگاههای فرا متنی تمرکز میکند، و اینکه چگونه میتوانند به درک ما از روشهایی که این متون توسط افراد خصوصی، پزشکان حرفهای یا جوامع متنی خوانده شده و استفاده میشوند، کمک کنند. این تز استدلال میکند که تروتولا تعداد زیادی مخاطب مختلف، با مهارتهای سوادآموزی متنوع داشت، و ابزارهای فرا متنی در دستنوشتهها طیفی از شیوههای خواندن، از خصوصی تا جمعی، صامت تا شفاهی، فشرده تا گسترده را نشان میدهند. این پایان نامه نشان می دهد که بررسی دقیق ابزارهای فرا متنی می تواند بینش های جدیدی را در مورد دستور زبان انگلیسی میانه و همچنین شیوه های نویسندگی و خواندن به ارمغان آورد.
This thesis examines the use of supra-textual devices in the Trotula, a set of Middle English gynecological and obstetrical medical treatises. Through close examination of the thirteen manuscript versions dating between the early or mid-fifteenth century and the late sixteenth century, this thesis studies the way in which punctuation, layout, colour, marginalia and other visual devices are used to structure and present the texts. Combining quantitative and qualitative methods, this thesis examines the ways in which supra-textual devices are used to organise the texts into units of various type and length (major and minor sections, paragraphs, recipes, sense-units, sentences, clauses, phrases), and how the presentation of these units contributes to the reading of the text, showing that, despite the lack of standardised punctuation practices, each manuscript text uses a consistent system of supra-textual devices. Their use is not haphazard, as has previously been asserted; supra-textual devices are used purposefully to structure the texts and to communicate with the reader. The definitions of ‘sentence’ and ‘sense-unit’ in the Middle English context are also discussed, as well as the terminology used to describe medieval punctuation practices. In particular, the often-made binary division between ‘grammatical’ and ‘rhetorical’ punctuation is examined, showing that this division is neither very informative nor useful in practice for describing the systems of supra-textual devices present in medieval English writing. While the majority of the units can be described in terms of ‘sense-units’, the development towards the modern ‘sentence’ can be evinced in the data. This thesis also examines the role that scribes played in adapting and modifying the textual presentation in their exemplars, arguing that scribes played a key role in modifying the appearance of the manuscript texts to suit the needs of their audiences. Emphasising the importance of contextualisation, the final chapter focuses on the pragmatics of supra-textual devices, and how they can contribute to our understanding of the ways in which these texts were read and used by private individuals, professional medical practitioners or textual communities. This thesis argues that the Trotula had a number of different audiences, with varied literacy skills, and the supra-textual devices in the manuscripts suggest a range of reading practices, from private to communal, silent to oral, intensive to extensive. This thesis demonstrates that a close examination of supra-textual devices can bring new insights into Middle English grammar as well as scribal and reading practices.