Reading rural landscapes: a field guide to New England's past

ویلیام فاکنر زمانی گفت: "گذشته هرگز نمرده است. حتی گذشته نیست."

در مناطق روستایی نیوانگلند به هر کجا که می رویم، گذشته ما را احاطه کرده است. در جنگل ها و مزارع و در امتداد جاده های روستایی، اگر بدانیم چه چیزی را دنبال می کنیم و چگونه آنچه را که می بینیم تفسیر کنیم، ردپاها در همه جا دیده می شود. تکه‌ای از نیلوفرهای شبانه‌روزی نادیده گرفته شده، خانه‌ای متروکه را نشان می‌دهد. یک سوراخ زیرزمینی با کنده‌های اطراف و بقایای دیوار سنگی و باغ میوه به ما نشان می‌دهد که مزرعه‌ای توسط جنگل احیا شده است. و تکه ای از سد سنگی و دریچه چوبی محل آسیاب قدیمی را مشخص می کند. اگرچه این ویژگی‌ها دوباره به چشم‌انداز فرو می‌روند، اما اگر بتوانیم آنها را بشنویم با ما صحبت می‌کنند و می‌توانند ما را به خانه‌های اجدادی و مکان‌های معروف راهنمایی کنند.

WilliamFaulkner once said, "The past is never dead. It's not even past."Nowhere can you see the truth behind his comment more plainly than in rural NewEngland, especially Maine, New Hampshire, Vermont, and western Massachusetts.

Everywhere we go in rural New England, the past surrounds us. In the woods andfields and along country roads, the traces are everywhere if we know what tolook for and how to interpret what we see. A patch of neglected daylilies marksa long-abandoned homestead. A grown-over cellar hole with nearby stumps andremnants of stone wall and orchard shows us where a farm has been reclaimed byforest. And a piece of a stone dam and wooden sluice mark the site of along-gone mill. Although slumping back into the landscape, these features speakto us if we can hear them and they can guide us to ancestral homesteads andfamous sites.