Reading Children: Literacy, Property, and the Dilemmas of Childhood in Nineteenth-Century America

\"خواندن\" بودن کودک به چه معناست و چگونه فرهنگ آمریکایی چنین ارزش بالایی برای این هویت قائل شد؟ Reading Childrenتاریخچه ای از رابطه بین کودکان و کتاب در مدرنیته انگلیسی-آمریکایی، کاوش در ادبیات قدیمی اما اکنون فراموش شده کودکان اولیه، شیوه های آموزشی بی اعتبار و در عین حال بسیار تأثیرگذار، و درس های خصوصی ذاتی کتاب کودکان ارائه می دهد. مالکیت، و ظهور خود دوران کودکی به عنوان یک ویژگی ادبی.

کرین استدلال می‌کند که نسخه مهد کودک و مدرسه قرارداد اجتماعی، ورود کودکان را نه تنها به خواندن و نوشتن، بلکه به دنیای کالا و کالا تضمین می‌کند. روابط مالکیت سواد به طور فزاینده ای به عنوان شکلی ضروری از سرمایه فرهنگی در پایان قرن هجدهم قرار گرفت، و سواد هم به وسیله و هم نمادی از مالکیت و خودمختاری تازه به رسمیت شناخته شده کودکان تبدیل شد. در همان زمان، با تغییر وضعیت حقوقی و اقتصادی کودکان، «کودکی» به عنوان یک موضوع نوستالژی برای بزرگسالان پدیدار شد. ادبیات برای کودکان شرایط خودداری کودکان را، اغلب با ارجاع صریح به اموال، قراردادها، یا ارث، وضع می‌کند و در عین حال اشتیاق بزرگسالان به گذشته‌ای خیالی به نام «کودکی» را نیز قاب می‌دهد.

ده‌ها تصویر رنگارنگ. راه‌هایی را ترسیم کنید که در آن ادبیات اولیه برای کودکان از طریق فناوری‌های تصویری جدید و بازاری رو به رشد که بر روی خیال‌پردازی‌های نوستالژیک دوران کودکی با تخیل‌های کاذب‌شده تاریخ در هم آمیخته شده بود، به نمایش تبدیل شد. کودکان خواندن اصطلاحات جدیدی را برای اندیشیدن به تاریخچه های تعبیه شده و سازنده متقابل سواد، مالکیت، و کودکی در قرن هجدهم و نوزدهم ارائه می دهد که بر اضطراب های کنونی و باورهای دیرینه در مورد دوران کودکی و کتاب خوانی تأثیر می گذارد. p>

What does it mean for a child to be a "reader" and how did American culture come to place such a high value on this identity? Reading Children offers a history of the relationship between children and books in Anglo-American modernity, exploring long-lived but now forgotten early children's literature, discredited yet highly influential pedagogical practices, the property lessons inherent in children's book ownership, and the emergence of childhood itself as a literary property.

The nursery and schoolroom version of the social contract, Crain argues, underwrote children's entry not only into reading and writing but also into a world of commodity and property relations. Increasingly positioned as an indispensable form of cultural capital by the end of the eighteenth century, literacy became both the means and the symbol of children's newly recognized self-possession and autonomy. At the same time, as children's legal and economic status was changing, "childhood" emerged as an object of nostalgia for adults. Literature for children enacted the terms of children's self-possession, often with explicit references to property, contracts, or inheritances, and yet also framed adult longing for an imagined past called "childhood."

Dozens of colorful illustrations chart the ways in which early literature for children was transformed into spectacle through new image technologies and a burgeoning marketplace that capitalized on nostalgic fantasies of childhood conflated with bowdlerized fantasies of history. Reading Children offers new terms for thinking about the imbricated and mutually constitutive histories of literacy, property, and childhood in the eighteenth and nineteenth centuries that ground current anxieties and long-held beliefs about childhood and reading.