دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: تاریخ ویرایش: نویسندگان: Jacqueline Reich. Piero Garofalo سری: ISBN (شابک) : 0253215188, 9780253340450 ناشر: سال نشر: 2002 تعداد صفحات: 385 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 5 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Re-viewing Fascism: Italian Cinema, 1922-1943 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب بازبینی فاشیسم: سینمای ایتالیا، 1922-1943 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
وقتی بنیتو موسولینی اعلام کرد که «سینما قویترین سلاح است»، تنها نیمی از داستان را تعریف میکرد. در واقع، تعداد بسیار کمی از فیلمهای بلند دوران فاشیسم را میتوان به عنوان تبلیغات نامید. بازبینی فاشیسم، بسیاری از فیلمهایی را که در ایجاد اجماع فرهنگی شکست خوردند و در عوض پیچیدگیها و تضادهای فرهنگ فاشیستی را منعکس کردند، در نظر گرفت. این جلد همچنین به بررسی ارتباط بین سینمای دوره فاشیست و نئورئالیسم می پردازد - پیوندهایی که بسیاری از محققان قبلاً در تلاش برای مشاهده فاشیسم به عنوان یک انحراف ناگوار در تاریخ ایتالیا آن را انکار کرده بودند. کارگردانان پس از جنگ، لوچینو ویسکونتی، روبرتو روسلینی، و ویتوریو دی سیکا، همگی ریشه های مهمی در دوران فاشیست داشتند، همانطور که جشنواره فیلم ونیز نیز همینطور بود. در حالی که سانسور دولتی بر فیلمسازی ایتالیایی حاکم بود، مانع از نمایش صریح جنسیت و بازنمایی مردان و زنان که سیاستهای رسمی جنسیتی را به چالش میکشید، نشد. بازنگری فاشیسم دانشمندانی را از پیشینههای فرهنگی و رشتهای مختلف گرد هم میآورد زیرا نگاهی جذاب و نوآورانه به سینمای ایتالیا، فرهنگ فاشیست و جامعه ارائه میدهد.
When Benito Mussolini proclaimed that "Cinema is the strongest weapon," he was telling only half the story. In reality, very few feature films during the Fascist period can be labeled as propaganda. Re-viewing Fascism considers the many films that failed as "weapons" in creating cultural consensus and instead came to reflect the complexities and contradictions of Fascist culture. The volume also examines the connection between cinema of the Fascist period and neorealism -- ties that many scholars previously had denied in an attempt to view Fascism as an unfortunate deviation in Italian history. The postwar directors Luchino Visconti, Roberto Rossellini, and Vittorio de Sica all had important roots in the Fascist era, as did the Venice Film Festival. While government censorship loomed over Italian filmmaking, it did not prevent frank depictions of sexuality and representations of men and women that challenged official gender policies. Re-viewing Fascism brings together scholars from different cultural and disciplinary backgrounds as it offers an engaging and innovative look into Italian cinema, Fascist culture, and society.