Re-imagining the Art School: Paragogy and Artistic Learning

این کتاب روش‌های «پاراگوژیک» را برای تجسم مجدد آکادمی هنر پیشنهاد می‌کند. در حالی که آموزش هنر در اوایل قرن بیستم توسط باهاوس متحول شد، نویسنده استدلال می‌کند که بسیاری از مدارس هنری ناخواسته همان مدهای آموزشی مدرنیستی را بازیافت می‌کنند. مدارس هنر امروزی که در چنین سنت‌هایی دچار رکود شده‌اند، نسبت به پیشرفت‌های اخیر در زمینه آموزش و یادگیری کور هستند. از آنجایی که تحقیقات آموزشی مبتنی بر رشته در هنر برای همیشه با تهدید درک شده معرفت‌کشی مبارزه می‌کند، شیوه‌های آموزشی دگرگون‌کننده به سرعت در حال غلبه بر همیشگی بودن مدرسه هنر هستند. نویسنده مطالعات موردی انتقادی از روش‌های منبع باز و همتا به همتا را برای تجسم مجدد آکادمی هنر (پاراآکادمی) و آندراگوژی (پاراگوژی) توسعه می‌دهد. این کتاب ابداعی برای دانشجویان و دانش پژوهان دانشکده هنر و همچنین نحوه بازآفرینی و بازسازی فرهنگستان هنر بسیار جالب و ارزشمند خواهد بود.

This book proposes ‘paragogic’ methods to re-imagine the art academy. While art schooling was revolutionised in the early 20th century by the Bauhaus, the author argues that many art schools are unwittingly recycling the same modernist pedagogical fashions. Stagnating in such traditions, today’s art schools are blind to recent advances in the scholarship of teaching and learning. As discipline-based education research in art eternally battles the perceived threat of epistemicide, transformative educational practices are rapidly overcoming the perennialism of the art school. The author develops critical case studies of open source and peer-to-peer methods for re-imagining the art academy (para-academia) and andragogy (paragogy). This innovative book will be of interest and value to students and scholars of the art school, as well as how the art academy can be reimagined and rebuilt.